«Francophonie»
Vos foti mon bilhèt que mai d’un còp
ai enveja de dire mèrda.
Pas de badar, pas de golar :
de dire mèrda simplament
e tot sau,
de dire que me’n foti pas mau
que lo francés siá manjat per lo «franglais»,
pas manjat, bacat
par totes los tessons de la creacion,
que los quebequeses passen dau «joual» a l’anglés me’n foti pas mau
e que los jurassians se boten a l’alemand,
los valdostencs a l’italian.
Los que n’an pas agut de pietat par ma lenga,
que l’an escornialada
espotida
escrachada
que l’an chaupinhada e tot çò que vodretz
que pòt me far, a ieu,
ò brave mond de las pòtas en cuòl de pola,
qu’òm escorniole
espotisse
escrache
la lenga de Racine e de Zazie mon cul.
Ni de quita pietat ne’n vòli pus,
botatz-vos la onte aquò vos prutz.
Cap de pietat, ges de bons sentiments.
Ieu n’aurai pas tanpauc
per la lenga dels autres.
E mèrda.
Ne ‘n pòdi pus.
Roge. Roge. Que vesi roge.
E m’espofidi.
Bernart LESFARGAS (Ni cort ni costièr)