#iom

#réseaux_sociaux #OIM #retour_volontaire #retours_volontaires #publicité #renvois #données_personnelles

ping @etraces @isskein @i_s_

Menschenrechtsverletzungen bei Rückkehrprogrammen

https://i.imgur.com/5JW0sKi.png

Immer wieder gibt es Berichte über eklatante Verstöße gegen die humanitären Bedingungen bei den Rückkehrprogrammen der IOM. Eine neue Studie von Brot für die Welt und medico international belegt die Vorwürfe.

Die EU lagert seit Jahren Grenzkontrollen aus und setzt innerhalb von Herkunfts- und Transitregionen auf die Förderung „freiwilliger“ Rückkehr, damit Migrantinnen und Migranten erst gar nicht Europas Außengrenzen erreichen. Eine neue Studie von Brot für die Welt und medico international weist nach, dass die EU dabei Menschenrechtsverletzungen an den Außengrenzen und in den Transitländern Libyen, Niger und Algerien in Kauf nimmt.

Die EU-Kommission hatte 2015 den Nothilfe-Treuhandfonds für Afrika aufgelegt. Eine gemeinsame Taskforce aus Europäischer Union, Afrikanischer Union und Vereinten Nationen beauftragte die Internationale Organisation für Migration (IOM), ein humanitäres Rückkehrprogramm für Migrantinnen und Migranten durchzuführen.Tatsächlich aber gibt es immer wieder Berichte über eklatante Verstöße gegen die humanitären Bedingungen.In ihrer Studie kann die Autorin Jill Alpes nun belegen, dass die Teilnahme an den Rückkehrprogrammen oftmals unfreiwillig erfolgt und teils erheblicher psychischer und in Einzelfällen auch physischer Druck auf die Migrantinnen und Migranten ausgeübt wird, damit sie der Rückführung zustimmen.

Zusammenfassung der Studie

Eine neue von Brot für die Welt und medico international herausgegebene Studie untersuchtbestehende Rückkehrprogramme für Migrantinnen und Migranten in Libyen und Niger entlang der Frage: Sind die Programme tatsächlich geeignete Instrumente zum Schutz der Menschen? Oder werden sie nach ihrer Rückkehr neuen Gefahren ausgesetzt?

Im November 2017 alarmierte ein Beitrag des Nachrichtensenders CNN die Öffentlichkeit. Die Reporter berichteten über sklavenähnliche und zutiefst menschenunwürdige Verhältnisse in libyschen Internierungslagern. Europäische und afrikanische Regierungen, die zur gleichen Zeit ihr Gipfeltreffen in Abidjan abhielten, sahen sich daraufhin gezwungen, geeignete Schritte zum Schutz und zur Rettung der internierten Migranten und Flüchtlinge zu präsentieren.

Doch statt eine Evakuierung der Menschen in sichere europäische Länder zu organisieren oder in Erwägung zu ziehen, die Unterstützung der für Menschenrechtsverletzungen verantwortlichen libyschen Küstenwache zu beenden, wurde die Rückführung von Flüchtlingen und Migranten aus Libyen in ihre Herkunftsländer beschlossen. Eine gemeinsame Taskforce aus Europäischer Union, Afrikanischer Union und Vereinten Nationen beauftragte die Internationale Organisation für Migration (IOM) damit, ein humanitäres Rückkehrprogramm aus Libyen durchzuführen.

Doch in ihrer Studie kann nun die Autorin Jill Alpes belegen, dass es bei der Umsetzung der Rückkehrprogramme teilweise zu erheblichen Verstößen gegen humanitäre und menschenrechtliche Prinzipien kommt. So legen Berichte von Betroffenen nahe, dass die Beteiligung an den Rückkehrprogrammen keineswegs immer freiwillig erfolgt, wie von IOM behauptet, sondern teils erheblicher psychischer und in Einzelfällen auch physischer Druck auf die Migrantinnen und Migranten ausgeübt wird, damit sie ihrer eigenen Rückführung zustimmen. Vielfach erscheint ihnen eine Rückkehr in ihr Herkunftsland angesichts in Libyen drohender Folter und Gewalt als das kleinere Übel, nicht jedoch als eine geeignete Maßnahme, um tatsächlich in Sicherheit und Schutz zu leben. In Niger akzeptierten interviewte Migrantinnen und Migranten ihre Rückführung nach schweren Menschenrechtsverletzungen und einer lebensbedrohlichen Abschiebung in die Wüste durch die algerischen Behörden. Häufig finden sich Migrantinnen und Migranten nach ihrer Rückführung mit neuen Gefahren konfrontiert, bzw. genau jenen Gefahren wieder ausgesetzt, die sie einst zur Flucht bewegten.

Auch die zur Verfügung gestellten Reintegrationshilfen, für die u.a. über den EU Trust Fund for Africa (EUTF) erhebliche finanzielle Mittel aufgewendet werden, bewertet die Autorin kritisch. Libyen allein hat seit 2015 mehr als 280 Millionen Euro für die Rückkehrprogramme bekommen. Offizielle Zahlen bestätigen, dass nur ein Teil der Rückkehrerinnen und Rückkehrer überhaupt Zugang zu den Programmen erhält. Viele scheitern bereits daran, die Kosten für den Transport zum Büro der IOM aufzubringen, um dort Unterstützung zu beantragen. Empfängerinnen und Empfänger von Reintegrationshilfen kritisieren, dass die angebotenen Hilfsmaßnahmen, bspw. Seminare zur Unternehmensgründung, häufig an ihrem eigentlichen Bedarf vorbeigingen und dem formulierten Ziel, nämlich nachhaltige Lebensperspektiven zu entwickeln, nicht ausreichend gerecht werden würden.

Um tatsächlich zum Schutz von Migrantinnen und Migranten in Nord- und Westafrika beizutragen, zeigt die Autorin politische Handlungsempfehlungen auf. Eine Neuausrichtung der Flüchtlings- und Migrationspolitik müsse sich orientieren an Schadensvermeidung und -verhinderung, Befähigung der Menschen, ihre Rechte einzufordern, Unterstützung der Entwicklung von Selbstschutzkapazitäten und bedarfsgerechter Hilfe.

Konkret:

Die Europäische Union und die EU-Mitgliedstaaten müssen die Finanzierung der libyschen Küstenwache einstellen. Stattdessen sollten sie für proaktive Such- und Rettungsaktionen im zentralen Mittelmeer sorgen, Ausschiffungs- und faire Verteilungsmechanismen sowie besseren Zugang zu Asylverfahren schaffen, die Rechte von Migrantinnen, Migranten und Flüchtlingen in der migrations-politischen Zusammenarbeit mit Libyen schützen und sich zu einer globalen Teilung der Verantwortung und zur Förderung regulärer Migrationswege verpflichten.
Die derzeitige Abschiebepraxis von Staatsangehörigen aus Subsahara-Ländern von Algerien nach Niger stellt eine eklatante Verletzung des Völkerrechts dar und macht Migrantinnen und Migranten extrem verwundbar. Internationale Organisationen, die Europäische Union und die Regierung von Niger müssen eine entschlossene und öffentliche Haltung gegen diese Praktiken einnehmen und die potentiell negativen Auswirkungen der in Niger verfügbaren Rückkehrprogramme auf die Abschiebepraxis aus Algerien kritisch untersuchen.
Rückkehrprogramme müssen den Rechten von Menschen, die vor oder während ihrer Migration intern vertrieben, gefoltert oder Opfer von Menschenhandel geworden sind, mehr Aufmerksamkeit schenken. Opfer von Menschenhandel und Folter sollten Zugang zu einem Asylverfahren oder einem Umsiedlungsmechanismus in ein Drittland als Alternative zur Rückkehr in die Herkunftsländer haben.
Humanitäre Akteure (und ihre Geldgeber) sollten die Begünstigten von Programmen ausschließlich auf der Grundlage humanitärer Bedürfnisse definieren und sich nicht von Logiken des Migrationsmanagements beeinflussen lassen. Nur ein kleiner Teil der afrikanischen Migrationsbewegungen hat Europa zum Ziel. Der Entwicklungsbeitrag von Rückkehrerinnen und Rückkehrern ist dann am stärksten, wenn sich die Migrantinnen und Migranten freiwillig zu einer Rückkehr entschlossen haben.
Gelder der Entwicklungszusammenarbeit sollten nur dann für Rückkehr- und Reintegrationsprogramme verwendet werden, wenn eine positive Verbindung zu Entwicklung hergestellt werden kann. Die entwicklungspolitischen Auswirkungen der Reintegrationshilfe müssen untersucht und mit dem Nutzen und den Auswirkungen der Rücküberweisungen von Migrantinnen und Migranten verglichen werden.

▻https://www.medico.de/menschenrechtsverletzungen-bei-rueckkehrprogrammen-17805

ajouté ici —> ▻https://seenthis.net/messages/833079#message862656

Paying for migrants to go back home: how the EU’s Voluntary Return scheme is failing the desperate

By the time James boarded a flight from Libya to Nigeria at the end of 2018, he had survived a Mediterranean shipwreck, travelled through a half dozen African states, been shot and spent two years being abused and tortured in Libya’s brutal detention centres.

In 2020, back home in Benin City, Edo State, James has been evicted from his house after failing to cover his rent and sleeps on the floor of his barbershop.

He has been shunned by his family and friends for his failure to reach Europe.

“There’s no happiness that you are back. No one seems to care about you [...]. You came back empty-handed,” he told Euronews.

James was one of around 81,000 African migrants returned to their home nation with the aid of the UN’s International Organization for Migration (IOM) and paid for by the European Union, as part of the €357 million Joint Initiative. As well as a seat on a flight out of Libya and a number of other transit nations, migrants are also promised cash, support and counselling to allow them to reintegrate in their home countries once they return.

But a Euronews investigation across seven African nations has revealed massive failings in the programme, considered to be the EU’s flagship response to stopping migrants trying to get to Europe.

Dozens of migrants that have been through the programme told Euronews that once they returned, no support was forthcoming. Even those who did receive financial support - like James - said it was insufficient.

Many are considering making a new break for Europe as soon as the chance arises.

“I feel I don’t belong here,” James said. “If the opportunity comes, I’m taking it. I’m leaving the country.”

Of the 81,000 migrants returned since 2017, almost 33,000 were flown back from Libya, many of whom have suffered detention, abuse and violence at the hands of people smugglers, militias and criminal gangs. Conditions are so bad in the north African country that the programme is called Voluntary Humanitarian Return (VHR), rather than the Assisted Voluntary Return (AVR) programme elsewhere in Africa.

Mohi, 24, who spent three years in Libya, accepted the offer of a flight back home in 2019. But, once there, his reintegration package never materialised. “Nothing has been provided to us, they keep telling us tomorrow,” he told Euronews from north Darfur, Sudan.

Mohi is not alone. IOM’s own statistics on returnees to Sudan reveal that only 766 out of over 2,600 have received economic support. It blames high rates of inflation and a shortage of both goods and cash in the market.

https://static.euronews.com/articles/stories/04/71/18/66/534x534_cmsv2_5143574d-7719-5a0e-bc88-9eb4b2a7d6f1-4711866.jpg

But Kwaku Arhin-Sam, who evaluates development projects as director of the Friedensau Institute for Evaluation, estimates that half of the IOM reintegration programmes fail.

“Most people are lost after a few days”, he said.
Two-thirds of migrants don’t complete the reintegration programmes

The IOM itself lowers this estimate even further: the UN agency told Euronews that so far only one-third of the migrants who have started reintegration assistance have completed the process. A spokesperson said that as the joint initiative is a voluntary process, “migrants can decide to pull out at any time, or not to join at all”.

He said that reintegrating migrants once they return home goes far beyond the organisation’s mandate, and “requires strong leadership from national authorities”, as well as “active contributions at all levels of society”.

Between May 2017 and February 2019, IOM had helped over 12,000 people return to Nigeria. Of them, 9,000 were “reachable” when they returned home, 5,000 received business training and 4,300 received “reintegration aid”. If access to counselling or health services is included, IOM Nigeria says, a total of 7,000 out of 12,000 returnees - or 58% - received reintegration support.

But the number of people classified as having completed the reintegration assistance programme was just 1,289, and research by Jill Alpes, a migration expert and research associate at the Nijmegen Centre for Border Research, found that surveys to check the effectiveness of these packages were conducted with only 136 returnees.

Meanwhile, a Harvard study on Nigerian returnees from Libya estimates that 61.3% of the respondents were not working after their return, and an additional 16.8% only worked for a short period of time, not long enough to generate a stable source of income. Upon return, the vast majority of returnees, 98.3%, were not in any form of regular education.

The European Commissioner for home affairs, Ylva Johansson, admitted to Euronews that “this is one area where we need improvements.” Johansson said it was too early to say what those improvements might be but maintained the EU have a good relationship with the IOM.

Sandrine, Rachel and Berline, from Cameroon, agreed to board an IOM flight from Misrata, Libya, to Yaounde, Cameroon’s capital in September 2018.

In Libya, they say they suffered violence and sexual abuse and had already risked their lives in the attempt at crossing the Mediterranean. On that occasion, they were intercepted by the Libyan coastguard and sent back to Libya.

https://static.euronews.com/articles/stories/04/71/18/66/1052x791_cmsv2_5fcb785d-47c3-5fbc-b03c-6fe53979d7f2-4711866.jpg

Once back home, Berline and Rachel say they received no money or support from IOM. Sandrine was given around 900,000 cfa francs (€1,373.20) to pay for her children’s education and start a small business - but it didn’t last long.

“I was selling chicken by the roadside in Yaounde, but the project didn’t go well and I left it,” she said.

Sandrine, from Cameroon, recalled giving birth in a Tripoli detention centre to the sound of gunfire.

All three said that they had no idea where they would sleep when they returned to Cameroon, and they had no money to even call their families to inform them of their journey.

“We left the country, and when we came back we found the same situation, sometimes even worse. That’s why people decide to leave again,” Berline says.

In November 2019, fewer than half of the 3,514 Cameroonian migrants who received some form of counselling from IOM were reported as “effectively integrated”.

Seydou, a Malian returnee, received money from IOM to pay his rent for three months and the medical bills for his sick wife. He was also provided with business training and given a motorbike taxi.

But in Mali he takes home around €15 per day, compared to the more than €1,300 he was able to send home when he was working illegally in Algeria, which financed the construction of a house for his brother in the village.

He is currently trying to arrange a visa that would enable him to join another of his brothers in France.

Seydou is one of the few lucky Malians, though. .Alpes’ forthcoming research, published by Brot für die Welt (the relief agency of the Protestant Churches in Germany) and Medico International, found that only 10% of migrants returned to Mali up to January 2019 had received any kind of support from IOM.

IOM, meanwhile, claims that 14,879 Malians have begun the reintegration process - but the figure does not reveal how many people completed it.
The stigma of return

In some cases the money migrants receive is used to fund another attempt to reach Europe.

In one case, a dozen people who had reached Europe and been sent home were discovered among the survivors of a 2019 shipwreck of a boat headed to the Canary Islands. “They had returned and they had decided to take the route again,” said Laura Lungarotti, IOM chief mission in Mauritania.

Safa Msehli, a spokeswoman for the IOM, told Euronews that it could not prevent individuals from attempting to reach Europe again once they had been returned.

“It is however in the hands of people to decide whether or not they migrate and in its different programme IOM doesn’t plan to prevent people from re-migrating”, she said.

https://static.euronews.com/articles/stories/04/71/18/66/808x573_cmsv2_d7387ecf-5931-50ce-9f1f-a56e6ffe2649-4711866.jpg

What is the IOM?

From 2016, the IOM rebranded itself as the UN Migration Agency, and its budget has ballooned from US$242.2 million (€213 million) in 1998 to exceed US$2 billion (€1.7 billion) for the first time in the autumn of 2019 - an eightfold increase. Though not part of the UN, the IOM is now a “related organisation”, with a relationship similar to that of a private contractor.

The EU and its member states collectively are the largest contributors to IOM’s budget, accounting for nearly half of its operational funding.

IOM has been keen to highlight cases of when its voluntary return programme has been successful on its website, including that of Khadeejah Shaeban, a Sudanese returnee from Libya who was able to set up a tailoring shop.

▻https://www.euronews.com/2020/06/19/paying-for-migrants-to-go-back-home-how-the-eu-s-voluntary-return-scheme-i

Abschottung statt Entwicklung

Brot für die Welt und medico international kritisieren das EU-Programm zur Rückführung von Flüchtlingen in ihre Heimatländer und fordern eine Neuausrichtung in der Europäischen Flüchtlings- und Migrationspolitik.

Fünf Jahre nachdem die EU den EU-Nothilfe-Treuhandfonds (EUTF) in Afrika ins Leben rief, ziehen Brot für die Welt und medico international in einer aktuellen Studie eine kritische Zwischenbilanz. Im Zentrum der Untersuchung steht die 2016 mit Mitteln des EUTF ins Leben gerufene Gemeinsame Initiative der EU und der Internationalen Organisation für Migration (IOM) für den Schutz und die Wiedereingliederung von Migranten. Ziel des Programms war es insbesondere in Libyen gestrandeten Flüchtlingen eine Rückkehr in ihre Heimatländer zu ermöglichen.
Insgesamt erfolgreich

Das zuständige Auswärtige Amt bewertet die EU-IOM Initiative gegenüber dem SWR insgesamt als erfolgreich. Brot für die Welt und medico international kommen in ihrer aktuellen Studie aber zu einem anderen Ergebnis. Demnach ginge es bei der „freiwilligen Rückkehr“ vor allem darum, dass weniger Flüchtlinge und Migranten aus Afrika nach Europa kommen: „Migrationswege zu schließen und Menschen in ihre Herkunftsländer zurückzuschicken, lindert jedoch keine Not und hat daher nichts mit Entwicklungszusammenarbeit zu tun. Häufig werden hierdurch sogar neue und größere Probleme für die betroffenen Menschen und Gesellschaften geschaffen, wie die Studie von Jill Alpes zeigt“, erklärt medico international gegenüber dem SWR.

Drei Monate lang suchte die Migrations-Expertin Jill Alpes im Niger, Nigeria und Mali nach Rückkehrern. Sie sprach auch mit den Vertretern der Hilfsorganisationen und den Verantwortlichen der IOM. Sie traf viele Zurückgekehrte, die bereits mehrfach einen Fluchtversuch unternommen hatten. „Von den Männern wollen die meisten eigentlich wieder raus,“ beschrieb Alpes gegenüber dem SWR die Situation vor Ort. Ihre Perspektive im Heimatland habe sich meist nicht verbessert, sondern verschlimmert, denn viele hätten Schulden aufgenommen, um die gefährliche Flucht anzutreten oder würden nach der Rückkehr stigmatisiert.

„Während der Feldforschung war es so, dass auch die IOM Schwierigkeiten hatte, mit den Menschen, die sie bei der Rückkehr unterstützt hatte, wieder Kontakt aufzunehmen – kann sein, dass viele von ihnen wieder losgezogen sind.“ Für die meisten von Alpes befragten Betroffenen stelle sich die Notfallrückführung de facto als Abschiebung dar.

Im Falle der „Rückkehr“ aus Algerien hatten einige Betroffene offenbar sogar bereits einen Flüchtlingsstatus oder hätten aufgrund ihrer Staatsangehörigkeit nicht aus Algerien ausgewiesen werden dürften.
Ergebnisse der Studie

Brot für die Welt kommentiert die Ergebnisse der Studie: „Die EU nimmt Menschenrechtsverletzungen in Kauf, insbesondere an den Außengrenzen Europas und den Transitländern wie Libyen, Niger und Algerien sind die Zustände eklatant.“

Medico international kritisiert zudem, dass mit dem Nothilfe-Treuhandfonds für Afrika „Mittel der Entwicklungszusammenarbeit eingeflossen sind, um so genannte irreguläre Migration zu unterbinden“.

SWR Recherchen zeigen: Über den EU-Haushalt fließen Entwicklungsmittelgelder in die umstrittene Mission. Von den insgesamt 5 Milliarden Euro des Treuhandfond kommt mit 4.4 Milliarden der größte Anteil aus der Europäischen Entwicklungshilfe (EDF). Aus den Protokollen der Board Meetings des EUTF geht hervor, dass Deutschland darauf drängt, die Gelder vor allem im Bereich „Migrationsmanagement“ einzusetzen. „Hierbei geht es eher darum, innenpolitisch Handlungsfähigkeit zu beweisen – auf Kosten der Betroffenen. Eine Entwicklungszusammenarbeit, der es um Menschenrechte und die Bekämpfung von Armut geht, darf sich dafür nicht vereinnahmen lassen,“ kritisiert medico international.

Brot für die Welt fordert darum einen grundlegenden Kurswechsel und eine Neuausrichtung in der Europäischen Flüchtlings- und Migrationspolitik: „Im Vordergrund müssen die Rechte der Migrant*innen und deren Schutz vor Ausbeutung und Folter stehen. Um tatsächlich zum Schutz beizutragen, müssen die Europäischen Mitgliedstaaten die Finanzierung der libyschen Küstenwache einstellen und für eine proaktive Such – und Rettungsaktion, vorhersehbare Ausschiffungs- und faire Verteilungsmechanismen sowie besseren Zugang zu Asylverfahren sorgen.“

Die Bundesregierung setzt sich dagegen für eine Fortführung der Gemeinsamen Initiative ein, heißt es aus dem Auswärtigen Amt. Die Finanzierung ist aktuell Gegenstand der noch laufenden Verhandlungen zum mehrjährigen EU-Finanzrahmen.

Die Studie liegt bisher dem SWR exklusiv vor.

▻https://www.swr.de/report/swr-recherche-unit/studie-zur-eu-fluechtlingspolitik/-/id=24766532/did=25311586/nid=24766532/1rbvj1t/index.html

Studie: Rückkehrprogramme für Migranten verstoßen oft gegen Menschenrechte

Die Teilnahme sei oft unfreiwillig, teils werde erheblicher Druck ausgeübt, kritisieren „Brot für die Welt“ und „Medico International“. Die EU, die auf solche Programme setze, nehme das in Kauf.

Bei Rückkehrprogrammen für Migranten nimmt die EU schwere Menschenrechtsverletzungen an den Außengrenzen und in Transitländern in Kauf. Zu diesem Fazit kommt eine Studie von „Brot für die Welt“ und „Medico International“. Immer wieder gebe es Berichte über eklatante Verstöße gegen die humanitären Bedingungen, erklärten die beiden Organisationen. Die neue Studie belege diese Vorwürfe: Die Teilnahme an solchen Programmen erfolge oftmals unfreiwillig, teils werde erheblicher psychischer und in Einzelfällen auch physischer Druck auf die Migrantinnen und Migranten ausgeübt.

Die EU lagere seit Jahren Grenzkontrollen aus und setze innerhalb von Herkunfts- und Transitregionen auf die Förderung „freiwilliger“ Rückkehr, erklärten die Entwicklungsorganisationen. Bei der Umsetzung von Rückkehrprogrammen komme es jedoch teilweise zu erheblichen Verstößen gegen humanitäre und menschenrechtliche Prinzipien. So sei etwa die Beteiligung keineswegs immer freiwillig - anders als von der Internationalen Organisation für Migration (IOM) behauptet, die von der EU für ein humanitäres Rückführprogramm aus Libyen beauftragt worden sei.

Für die Studie befragte Autorin Jill Alpes den Angaben zufolge Rückkehrer aus Libyen sowie Migranten in Niger und Mali, weiter sprach sie mit Vertretern von IOM, Nichtregierungsorganisationen, nationalen staatlichen Institutionen, EU, UNHCR und europäischen Entwicklungsagenturen.

Vielfach erscheine den Menschen angesichts drohender Folter und Gewalt in Libyen eine Rückkehr in ihr Herkunftsland letztlich als das kleinere Übel, nicht jedoch als geeignete Maßnahme, um tatsächlich in Sicherheit und Schutz zu leben. Im Niger hätten interviewte Migranten ihre Rückführung nach schweren Menschenrechtsverletzungen und einer lebensbedrohlichen Abschiebung in die Wüste durch algerische Behörden akzeptiert. „Häufig finden sich Migrantinnen und Migranten nach ihrer Rückführung mit neuen Gefahren konfrontiert beziehungsweise genau jenen Gefahren wieder ausgesetzt, die sie einst zur Flucht bewegten“, betonen die Entwicklungsorganisationen.

Die zur Verfügung gestellten Reintegrationshilfen bewertet Studienautorin Alpes ebenfalls kritisch: Libyen allein habe seit 2015 mehr als 280 Millionen Euro für die Rückkehrprogramme bekommen, nur ein Teil der Rückkehrerinnen und Rückkehrer habe aber überhaupt Zugang zu den Programmen erhalten. Von den Empfängern hätten viele bemängelt, dass die Hilfen am Bedarf vorbeigingen und nicht das Ziel erfüllten, nachhaltige Lebensperspektiven zu entwickeln.

„Wir fordern einen grundlegenden Kurswechsel und eine Neuausrichtung in der europäischen Flüchtlings- und Migrationspolitik“, erklärte Katherine Braun, Referentin für Migration und Entwicklung bei „Brot für die Welt“. Im Vordergrund müssten die Rechte der Migrantinnen und Migranten und der Schutz vor Ausbeutung und Folter stehen.

▻https://www.sueddeutsche.de/politik/fluechtlinge-rueckkehr-studie-1.4961909

On refugees to be soon evicted from offered housing

In an interview to Sto Kokkino, young Afghan boy Soai, whose 7-member family will be asked to leave their offered accommodation on May 31, spoke in perfect Greek – as a result of his school attendance - about their ordeal as nobody is willing to rent them a house as his father cannot work due to a health problem, also inherited to one of Soai’s siblings. Also present in the interview, Vasiliki Katrivanou, coordinator of social policy at the Greek Council for Refugees, raised the alarm over a lack of planning and alternative solutions adding that this decision will affect some 8,000 refugees.

In an op-ed at Efimerida ton Syntakton, Katrivanou noted that 8,000 recognized refugees will be on the streets by end of May, explaining that the number of affected refugees could reach 16,000 by the end of June. She stressed that things will be tragic for them without any support, knowledge of Greek, integration policies, access to public services, health system, and UNHCR’s cash assistance that helped them for six months to find a house and work, while noting that Helios, the only available program that could be of some help to some 5,000 to learn Greek and be assisted in finding a job and a house, has encountered many challenges with less than 2,000 refugees being able to use its services since June 2019. She stressed the climate of violence, xenophobia, and racism that could be raised in such a situation. Islands should be decongested, she claimed, but at what cost, adding that this should not be achieved by letting refugees on the streets. At the same time, EU funding could be used for integration programs rather than the construction of closed centers.

Avgi argued that the said eviction was postponed by two months’ time due to coronavirus with the Migration Minister having announced back in March that 10,000 recognized refugees will be affected, but no progress has been made since as concerns integration issues faced by refugees. Many issues arise (such as where these people will go amidst the coronavirus pandemic, how will they manage to rent a house which depends on the bank, on AFM, on bureaucratic obstacles, when will they have access to welfare as part of their integration, what will happen with refugees suffering from incurable illnesses or disabilities), for which solutions must be found in just a week when exits will start. The ministry’s plan to have exits of recognized refugees each month to help with the decongestion of the islands will lead to thousands of homeless recognized refugees filling the mainland. It is noted that in order to avoid that, municipalities and organizations are asking for a transitional plan. Speaking to Avgi, Nikoletta Kyrana, ESTIA program coordinator in ARSIS NGO on the islands, stressed that Helios integration program has not succeeded in solving integration issues, such as issuing AFM to recognized refugees in order to be able to find a house and a legal job. UNHCR running ESTIA program with the assistance of NGOs reportedly estimates that in the first phase, this month, exits will affect 7,500 recognized refugees, stressing that it is not clear yet which vulnerable cases will be exempted, an issue that is still under discussion between organizations and the Ministry.

According to sources, Avgi noted that a meeting is expected between UNHCR and the Labor Ministry to solve some bureaucracy issues relating to access of recognized refugees to benefits that are foreseen by law and could help refugees with serious disabilities to make ends meet. Kyrana noted that there is no extension provided any more for families with children at school until the end of the school year, with 45% of refugees staying in apartments managed by ARSIS being children going to school. According to UNHCR sources, exits will affect disproportionately some municipalities, for example in Tripoli the 40% of hosted refugees. The situation will also be difficult in Attica, as 300 need to leave Elaionas until Sunday. In Athens, 139 refugees will need to leave from apartments managed by ARSIS.

stokokkino.gr: ▻https://www.stokokkino.gr/article/3383/B.-Katribanoy:-H-kybernhsh-tha-petaksei-ston-dromo-8.000-prosfyges.html, Avgi, Efimerida ton Syntakton, 25 May: ▻https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/244936_ston-dromo-hiliades-anagnorismenoi-prosfyges)

Migration Minister meets with Athens Mayor Bakoyannis in view of exit of thousands of refugees

Migration and Asylum Minister Notis Mitarakis met on Tuesday (26/6) with Athens Mayor Kostas Bakoyannis. According to Mitaraki’s post on the social media, the meeting focused on ways to limit the repercussions of the migration crisis in Athens as well as issues related with asylum seekers hosting issues and integration of those granted asylum. The related press release notes that they met to discuss “ways to mitigate the impact of the migration crisis in the capital, as well as issues around accommodation of asylum-seekers and integration of those who have received international protection.”

As Efimerida ton Syntakton reports the meeting was held in light of the programmed exit in the coming week of 300 recognized refugees from Elaionas site and some 2,500 from ESTIA apartments in the capital, and of 10,000 in total in the mainland. The daily comments on the vagueness of the press release, adding that no more information on what was discussed has been made public. According to the daily, following the latest evacuation of a squat in Exarchia that left seven refugee families in the streets, Elaionas site offered in the aftermath to provide them with accommodation.

(amna.gr, amna.gr/en, ekathimerini.com, efsyn.gr, gr.euronews.com, newsbeast.gr, mitarakis.gr, 26 May:
▻https://www.amna.gr/ota/article/460719/Sunantisi-tou-NMitaraki--me-ton-K-Mpakogianni
▻https://www.amna.gr/en/article/460678/Migration-Min-Mitarachi-meets-with-Athens-mayor-Bakoyannis
▻https://www.ekathimerini.com/253057/article/ekathimerini/news/mitarakis-bakoyannis-discuss-migration
▻https://www.efsyn.gr/ellada/dikaiomata/245130_synantisi-mitaraki-mpakogianni-enopsei-tis-exosis-hiliadon-prosfygon
▻https://gr.euronews.com/2020/05/26/synanthsi-mitaraki-mekosta-mpakogianni
▻https://www.newsbeast.gr/politiki/arthro/6321539/tet-a-tet-mitaraki-mpakogianni-gia-ton-periorismo-ton-synepeion-tis-metana
▻https://www.mitarakis.gr/gov/migration/6145-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CF%85%CF%80%C

Reçu via la mailing-list de Migreurop, le 27.05.2020

11,000 of recognized refugees in Greece face eviction as of June 1

The Greek government is proceeding with its plan to stop hosting asylum-seekers with recognized refugee status in camps and EU subsidized apartments and hotels. Some 11,000 refugees will have to leave the facilities as of next Monday, June 1, 2020. As little has been done regarding the social integration of recognized refugees, Greece is to face one more social problem in an economic environment struck by the pandemic crisis.

In line with the Greek Asylum legislation in February 2020, people who have had recognized refugee status for more than one month must leave camps and subsidized facilities and find their own accommodation – and a job. And thus in a country economically suffering from the effects of the coronavirus lockdown.

This announcement has been put up in the camp on the island of Kos, in the eastern Aegean Sea.

https://i2.wp.com/www.keeptalkinggreece.com/wp-content/uploads/2020/05/refugeesleave-camp.jpg?resize=767%2C1024&ssl=1#.jpg

The idea for the eviction is that recognized refugees make place for so that new waves of refugees coming from the overcrowded camps on the Greek islands to the mainland get housed.

▻https://twitter.com/teacherdude/status/1265921868873306115?ref_src=twsrc%5Etfw%7Ctwcamp%5Etweetembed%7Ctwterm%5E12

According to media, some 6,500 refugees are currently living in subsidized apartments or hotels, another 2,500 are in reception facilities on the mainland and 1,500 are still living in island camps despite having secured asylum.

It is thought that some refugees obliged to move out of subsidized accommodation will leave Greece. But there are fears that many others might end up on the street. The key problem is that the response to the refugee crisis has focused on boosting reception capabilities and the processing of asylum claims and little has been done for the social inclusion of migrants who are granted asylum.

Closing down facilities of ESTIA program

On Thursday, Migration Minister, Notis Mitarakis, announced that 60 out of the current 93 hospitality openings created in hotels for asylum seekers on the mainland will be closed in 2020.

The residents will be transferred to other facilities or will be included in the the UN Refugee Agency’s ESTIA integration program,

Program ESTIA, that is the Emergency Support to Integration and Accommodation program – offers urban accommodation and financial aid to refugees and asylum-seekers in Greece and is co-funded by the Asylum, Migration and Integration Fund of the European Union.

The Asylum Service has issued 40,000 decisions during the lockdown and they will have to be distributed to the applicants, the minister said.

As of 25 May 2020, the total number of accommodation for refugees and asylum-seekers created through the ESTIA program was 25,503.

Background

In February the Greek government has announced it will start asking people with refugee status or subsidiary protection to leave camps and UNHCR accommodation, starting with people who got their status before August 2017. Eventually, it will also end their access to cash assistance.

The Greek government said it was not creating a new policy, just enforcing an existing policy. Under the policy, people lose access to camps and UNHCR accommodation and cash 6 months after they get refugee status or subsidiary protection.

That policy was reportedly made to meet the requirements of the European Union, which funds both the cash program and the UNHCR accommodation scheme. Under the European Union’s rules, cash and accommodation are meant for asylum-seekers — people who don’t yet have a decision on their asylum application.

Up to now the government had not enforced the 6-months policy strictly, recognizing that for many refugees in Greece, it was very difficult to find a place to stay and a way to support themselves financially.

But the policy enforcement changed allegedly because Greece was still facing high numbers of new arrivals and there were not enough places in the overcrowded camps to meet the needs of asylum-seekers.

The decision came from the Greek Directorate for the Protection of Asylum Seekers, the General Secretariat for Migration Policy and the Ministry of Migration Policy.

▻https://www.keeptalkinggreece.com/2020/05/28/greece-11000-recognized-refugees-asylumseekers-eviction

Προπαγάνδα αντί απαντήσεων για τις εξώσεις προσφύγων

Τη γνωστή προπαγάνδα του Υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου ξανασέρβιραν κυβερνητικές πηγές εν είδει ενημερωτικού σημειώματος, χωρίς ωστόσο να παρέχουν κανένα νέο στοιχείο και χωρίς να δίνουν καμία απάντηση στα σοβαρά ερωτήματα για την έλλειψη πολιτικής και την υποκατάστασή της από ανεδαφικές εξαγγελίες και προπαγάνδα ερήμην της πραγματικότητας.

Φαίνεται ότι ο Νότης Μηταράκης επιχειρεί μέσω της ατέρμονης επανάληψης των ίδιων ισχυρισμών να διασκεδάσει τις εντυπώσεις από τις έντονες αντιδράσεις, ακόμα και του φιλοκυβερνητικού Τύπου, που προκαλεί η εμμονή του να πετάξει στο δρόμο περισσότερους από 11.000 αναγνωρισμένους πρόσφυγες από την 1η Ιουνίου, με ορατό κίνδυνο να γεμίσουν οι πλατείες και τα πάρκα της Αθήνας και των άλλων πόλεων από άστεγους πρόσφυγες, στους οποίους δεν παρέχεται εναλλακτική.

Και αναζητά χείραν βοηθείας σε κυβερνητικές πηγές μπροστά στον πανικό που του προκαλούν οι αποκαλύψεις του Τύπου, μεταξύ των οποίων τα τελευταία δημοσιεύματα της « Καθημερινής » που τον επικρίνουν για κακοδιαχείριση, οικονομικές ατασθαλίες, έλλειψη σχεδιασμού και προπαγάνδα ερήμην της πραγματικότητας (βλ. « Και κακοδιαχείριση και ατασθαλίες και παραπλανητικές "εικόνες", κ. Μηταράκη », « Εφ.Συν. », 30-31/5/2020). Γιατί βέβαια ούτε τον ίδιο δεν πείθει η απόπειρά του να διαψεύσει τα δημοσιεύματα, επικαλούμενος άγνοια του εγγράφου, την ίδια στιγμή που αποδίδει το περιεχόμενό του σε... « διαφορετικές απόψεις ».

Αλλά το απολογιστικό κείμενο των κυβερνητικών πηγών εκθέτει περαιτέρω τον υπουργό, καθώς αναδεικνύει τη γύμνια των επιχειρημάτων, που δεν έχουν αντίκρισμα στην πραγματικότητα. Το ενημερωτικό σημείωμα του Μαξίμου κάνει λόγο για... μείωση των μεταναστευτικών ροών, χωρίς να αναφέρει ότι οφείλεται κυρίως στη συγκυρία του κορονοϊού και βέβαια χωρίς λέξη για τις καταγγελίες για παράνομες πρακτικές αποτροπής και παράνομες επιχειρήσεις επαναπροώθησης. Μιλά για... περιορισμό των επιπτώσεων της μεταναστευτικής κρίσης, αναφερόμενο όμως στα μελλοντικά σχέδια του Υπουργείου για κλείσιμο δομών και ξενοδοχείων, σχέδια που έχουν επικριθεί ως ανεδαφικά.

Μιλά για... αποσυμφόρηση των νησιών κατά 15% από τον Ιανουάριο με πραγματοποίηση 13.000 μεταφορών, παραβλέποντας τη συγκυρία του κορονοϊού, κάνοντας ότι δεν αντιλαμβάνεται το τεράστιο πρόβλημα που παραμένει στα νησιά και αποσιωπώντας ότι δεν έχει πραγματοποιηθεί η μεταφορά περίπου 2.300 ιδιαίτερα ευπαθών στον κορονοϊό προσφύγων από τα ΚΥΤ, που είχε εξαγγελθεί αρχικά για τον Απρίλιο και στη συνέχεια για τον Μάιο. Επαίρεται για... επιτάχυνση των διαδικασιών ασύλου, όταν για δύο μήνες ήταν κλειστή για το κοινό η υπηρεσία Ασύλου και όταν η επαναλειτουργία της σημαδεύτηκε από παράταση χιλιάδων εκκρεμοτήτων και περαιτέρω ταλαιπωρία των προσφύγων.

Το πιο εξωφρενικό, μιλά για... « 11.237 νέες θέσεις φιλοξενίας στην ενδοχώρα σε υπάρχουσες δομές, χωρίς να κατασκευαστούν νέες ». Αυτό θα επιτευχθεί, ισχυρίζεται, με τη σταδιακή αποχώρηση αναγνωρισμένων προσφύγων από τις δομές, σύμφωνα με νόμο του Νοεμβρίου, η εφαρμογή του οποίου παρατάθηκε μέχρι 31 Μαΐου λόγω κορονοϊού. « Άρα υπήρξε επαρκής χρόνος προετοιμασίας », ισχυρίζονται οι κυβερνητικές πηγές.

Μα ακριβώς ! Αν και υπήρξε επαρκής χρόνος, το Υπουργείο δεν έκανε καμία έγκαιρη προετοιμασία για να υπάρξουν εναλλακτικές και να μη βρεθούν οι άνθρωποι στο δρόμο. Μόλις την περασμένη Παρασκευή έγινε διευρυμένη σύσκεψη του υπουργείου με φορείς, όπου αποφασίστηκε η αναθεώρηση του προγράμματος επιδότησης στέγης και ενταξιακής προετοιμασίας HELIOS και η καλύτερη διασύνδεση των προσφύγων με τον ΟΠΕΚΑ και τον ΟΑΕΔ (βλ. « Πρώτα οι εξώσεις, μετά... λύσεις », « Εφ.Συν. », 30-31/5/2020).

Μόλις την Παρασκευή δόθηκαν οδηγίες στους νέους διοικητές των προσφυγικών δομών για την έξωση, όταν επικρατεί άγνοια μεταξύ των εμπλεκόμενων φορέων ποιος και πώς θα την επιβάλλει, με δεδομένη την άρνηση των απεγνωσμένων προσφύγων να βρεθούν στο δρόμο. Θα κληθεί η αστυνομία να τους βγάλει έξω από τα διαμερίσματα και τα κοντέινερ των καμπ μαζί με τα υπάρχοντά τους ; Για να τους μεταφέρει πού ;

Οργανώσεις και φορείς έθεσαν την Παρασκευή σοβαρά πρακτικά ερωτήματα στον κ. Μηταράκη. Κι αυτός τους ευχαρίστησε, αλλά απάντηση δεν έδωσε. Γιατί η απάντηση προϋποθέτει προετοιμασία, την οποία δεν έχει κάνει ο κ. Μηταράκης. Προϋποθέτει μια ευρύτερη αντίληψη του ζητήματος, αντί της κοντόθωρης πολιτικής που ενδιαφέρεται μόνο για να μεταθέσει το πρόβλημα και τις ευθύνες αλλού, στην τοπική αυτοδιοίκηση, στους διεθνείς οργανισμούς και στις οργανώσεις, έστω και με κίνδυνο να διαταραχθεί σοβαρά η κοινωνική συνοχή και η εικόνα των πόλεων. Εκτός αν αυτή είναι η επιδίωξη του κ. Μηταράκη. Αλλά η στρατηγική της έντασης δεν αποτελεί σοβαρή πολιτική ευνομούμενου κράτους και έχει αποδειχτεί ιστορικά εξαιρετικά επικίνδυνη.
Αντιδράσεις

Έντονες είναι η αντιδράσεις κατά του σχεδίου εξώσεων από κόμματα, συλλογικότητες και οργανώσεις που δραστηριοποιούνται στο προσφυγικό.
« Ραντεβού στις πλατείες » από το ΣΥΡΙΖΑ

Για ιδεοληπτική και βαθιά ρατσιστική και ανακόλουθη πολιτική στο προσφυγικό κατηγορεί την κυβέρνηση το τμήμα Προσφυγικής και Μεταναστευτικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ.

Η ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ

Σύμφωνα με το τελευταίο νομοθέτημα της κυβέρνησης, οι αναγνωρισμένοι πρόσφυγες υποχρεούνται από την 1η Ιούνη να εγκαταλείψουν τις δομές φιλοξενίας οδηγούμενοι στην αστεγία. Το μέτρο αυτό αποτελεί συνέχεια της ιδεοληπτικής βαθειά ρατσιστικής και ανακόλουθης κυβερνητικής πολιτικής στο μεταναστευτικό – προσφυγικό που εκφράστηκε με την αρχική κατάργηση του υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής, το « σπρώξιμο » των αρμοδιοτήτων από υπουργείο σε υπουργείο και τέλος την επανασύσταση υπουργείου με τελείως διαφορετική οπτική και κατεύθυνση. Εθελοτυφλώντας απέναντι στην πραγματική ανάγκη των ανθρώπων να ξεφύγουν από τις εμπόλεμες ζώνες και την αθλιότητα, θεώρησαν ότι η επιδείνωση όλων των συνθηκών ζωής, απονομής ασύλου, κράτησης κλπ. των αιτούντων άσυλο θα λειτουργούσε αποτρεπτικά, ότι έτσι θα πάψει να είναι η Ελλάδα πέρασμα προς την Ευρώπη.

Άφησαν στον αυτόματο πιλότο όλα τα προγράμματα για την στέγαση και την ένταξη στην εκπαίδευση και την εργασία που είχε σχεδιάσει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και οδήγησαν σταδιακά στην λήξη, στην μη ανανέωση και στην μη διεκδίκηση νέων προγραμμάτων και κονδυλίων από την ΕΕ.

Τραγική συνέπεια των παραπάνω είναι ότι το αμέσως επόμενο διάστημα θα βρεθούν χιλιάδες άνθρωποι κυριολεκτικά στο δρόμο. Στο όνομα της επιβεβλημένης (και καθυστερημένης) αποσυμφόρησης των νησιών, στερούν την στέγη από πρόσφυγες που έχουν πάρει άσυλο και μένουν σε ξενοδοχεία ή διαμερίσματα.

Εν μέσω πανδημίας η κυβέρνηση αντί να διεκδικήσει λόγω εκτάκτων συνθηκών περισσότερα κονδύλια από την ΕΕ για την συνέχιση παραμονής αυτών των ανθρώπων σε ασφαλείς συνθήκες, προτιμά να γεμίσουν οι πλατείες άστεγες οικογένειες προσφύγων. Με ότι αυτό θα συνεπάγεται για την εκ νέου εξαθλίωσή τους αλλά και τους κινδύνους εξάπλωσης του κορονοϊού. Έτσι θα υποκινήσουν νέο κύμα ξενοφοβίας ακριβώς με την απειλή της πανδημίας.

Ταυτόχρονα αντί με τα χρήματα που έχουν ήδη δοθεί από την ΕΕ να διευρυνθούν και να συνεχιστούν τα ενταξιακά προγράμματα όπως το Ήλιος, καταγγέλλεται από διεθνή οργανισμό η « κακοδιαχείριση και διασπάθιση των κονδυλίων » από μηχανισμούς μετακλητών του κ. Μηταράκη.

Και όλα αυτά εν μέσω της τεράστιας κρίσης του τουρισμού και της ανάγκης ενίσχυσης των ανά την χώρα καταλυμάτων που βλέπουν στην στέγαση των προσφύγων, με άμεσα καταβλητέα ευρωπαϊκά κονδύλια, μια λύση για την επιβίωση των επιχειρήσεων τους και την διατήρηση των θέσεων εργασίας.

Οι ιδεοληψίες δεν είναι μόνο απάνθρωπες, βλάπτουν σοβαρά την υγεία και την οικονομία. Ελπίζουμε να μην τολμήσουν να βγάλουν στο δρόμο χιλιάδες ανθρώπους. Ο κ. Μηταράκης και ο κ. Χαρδαλιάς πρέπει όμως να ξέρουν ότι αν χρειαστεί, η ανθρωπιά και η αλληλεγγύη δεν θα μείνουν σπίτι. Το ραντεβού μας θα είναι στις πλατείες.
Κινητοποιήσεις ΚΕΕΡΦΑ κατά της έξωσης

Σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από τη δομή στον Ελαιώνα και άλλες περιοχές της Ελλάδας κάλεσε εργαζόμενους, πρόσφυγες και αλληλέγγυους η ΚΕΕΡΦΑ με αίτημα να μην βρεθούν στο δρόμο οι πρόσφυγες που απειλούνται με έξωση από την 1η Ιουνίου.

Σε συνέντευξη τύπου έξω από τον Ελαιώνα την Πέμπτη, η ΚΕΕΡΦΑ επισήμανε τον κίνδυνο να γεμίσουν χιλιάδες άστεγοι πρόσφυγες τους δρόμους, τις πλατείες και τα πάρκα των μεγάλων πόλεων και ιδίως της Αθήνας σε μια εποχή όπου πριμοδοτείται από την κυβέρνηση όχι η αλληλεγγύη αλλά ο ρατσισμός και η ξενοφοβική βία.

« Η μόνη λύση να βρεθούν μέσα σε σπίτια σε πόλεις οι πρόσφυγες, να δοθούν άμεσα τα διαθέσιμα κτήρια του ΕΦΚΑ, να υπάρξει πρόγραμμα κοινωνικής στέγασης για πρόσφυγες, άστεγους και Ρομά. Να επιταχθούν ξενοδοχεία που δεν λειτουργούν και έχουν τους υπαλλήλους απλήρωτους, αντί να σπαταλώνται χρήματα για ρατσιστική αστυνόμευση και παράνομες επαναπροωθήσεις μέχρι και μέσα από δομές, όπως αυτή των Διαβατών », σημείωσε ο συντονιστής της ΚΕΕΡΦΑ και δημοτικός σύμβουλος της Αθήνας Πέτρος Κωνσταντίνου.

Εκ μέρους της καμπάνιας « Εκκενώστε τα κάμπ, οι πρόσφυγες σε σπίτια και ξενοδοχεία », η καθηγήτρια Αρχιτεκτονικής Ελένη Πορτάλιου σημείωσε ότι η καμπάνια συγκέντρωσε 11.000 υπογραφές ενάντια στο ρατσιστικό αφήγημα ότι είναι φορείς του κορονοϊού οι πρόσφυγες και υπέρ της μεταφοράς τους σε διαθέσιμους ακατοίκητους χώρους. « Το σχέδιο των εξώσεων είναι δώρο στην ακροδεξιά και στους φασίστες των νησιών που είχαν πολεμήσει να διώξουν αυτούς τους ανθρώπους. Θα έρθουν οι πρόσφυγες από τα νησιά και θα διωχτούν οι χιλιάδες που βρίσκονται στο πρόγραμμα ESTIA. Θα βρεθούν στους δρόμους και τις πλατείες σε εποχή που πριμοδοτείται από την κυβέρνηση ο ρατσισμός. Υπάρχουν αδιάθετα σπίτια και μικρά ξενοδοχεία, υπάρχουν ευρωπαϊκά χρήματα που πρέπει να ζητηθούν και να δοθούν. Πρέπει να υπάρξουν πολιτικές που να μην κλείνουν το μάτι στο ρατσισμό », σημείωσε

Ο Μασούντ, πρόσφυγας από το καμπ του Ελαιώνα, σημείωσε ότι η κυβέρνηση κόβει τη χρηματική βοήθεια τη στιγμή ποιυ δεν προσφέρει ούτε σπίτια ούτε προετοιμασία για δουλειά. « Τι θ’ απογίνουμε ; Δεν έχουμε να πάμε πουθενά », είπε.

Στις παράνομες επιχειρήσεις επαναπροώθησης στον Έβρο και στην παράνομη κράτηση ασυνόδευτων ανηλίκων στην Αμυγδαλέζα και σε κρατητήρια αναφέρθηκε ο Τζαβέντ Ασλάμ, πρόεδρος της Πακιστανικής Κοινότητας "η Ενότητα".

« Αν θα βρεθούν στο δρόμνο, θα βγούμε εμείς από τα σπίτια μας και θα τους βάλουμε στα δικά μας και θα βρεθούμε εμείς στο δρόμο. Δεν θα βγάλετε αυτούς στο δρόμο. Θα έχετε εμάς έξω, θα είμαστε μαζί με τους πρόσφυγες, και έτσι θα αναμετρηθούμε και θα κερδίσουμε », είπε ο καθηγητής Παιδαωγωγικής του ΑΠΘ Γιώργος Τσιάκαλος.
Ένταξη, όχι αστεγία ζητούν οκτώ οργανώσεις

Δεν είναι δυνατό να επιτραπεί να μείνουν άστεγοι και χωρίς άμεση έμπρακτη υποστήριξη επίσημα αναγνωρισμένοι πρόσφυγες, υπογραμμίζουν σε κοινή τους ανακοίνωση οκτώ οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ανθρωπιστικής βοήθειας (Διοτίμα, ΕλΕΔΑ, ΕΣΠ, Ελληνικό Φόρουμ Προσφύγων, Help Refugees / Choose Love, HumanRights360, Κέντρο Ημέρας Βαβέλ, Terre des hommes Hellas).
Η ανακοίνωση των οργανώσεων

"Με πήραν τηλέφωνο πριν από 15 ημέρες και με ρώτησαν αν έχω φύγει από το σπίτι. Τους είπα ότι δεν έχω που να πάω. Αν μας διώξουν, το μόνο που σκέφτομαι είναι ότι θα πάρω ένα σχοινί και θα κάτσω στη πόρτα του σπιτιού. Δεν έχω τίποτα ! Πώς θα ταΐσω την οικογένειά μου ; Είμαι άρρωστος, δε μπορώ να δουλέψω."
Πατέρας τριών παιδιών, αναγνωρισμένος πρόσφυγας από τη Συρία

"Άρχισα να βγαίνω στους δρόμους και να ψάχνω [σπίτι]. Έχω πάρει τηλέφωνα παντού. Κάποιοι, όταν τους έλεγα από που είμαι, μου έλεγαν συγγνώμη, δεν μπορούμε να δώσουμε το διαμέρισμα. Την Δευτέρα πρέπει να φύγω και την ίδια μέρα τα παιδιά ξαναξεκινάνε το σχολείο. Τι θα κάνω ; Πού θα τα βάλω να κοιμηθούν ;"
Μητέρα δυο παιδιών, αναγνωρισμένη πρόσφυγας από το Αφγανιστάν

"Ενημερωθήκαμε ότι στις 30/05 πρέπει να βγούμε. Δεν έχω ούτε δουλειά, ούτε λεφτά για να ταΐσω την οικογένειά μου. Πώς θα βρω δουλειά ; Που να ψάξω για δουλειά ; Μας πετάνε έξω χωρίς τίποτα."
Πατέρας δυο παιδιών, αναγνωρισμένοι πρόσφυγες από τη Συρία

Τέλος διαδρομής για χιλιάδες αναγνωρισμένους πρόσφυγες/ προσφύγισσες και δικαιούχους επικουρικής προστασίας, που σε λίγες ημέρες θα βρεθούν στο δρόμο άστεγοι/άστεγες, στερούμενοι μέχρι και το οικονομικό βοήθημα, που έως τώρα λάμβαναν με ευρωπαϊκούς πόρους.

Συγκεκριμένα, τη Δευτέρα, 1 Ιουνίου 2020, κατόπιν παράτασης 2 μηνών, λόγω των μέτρων πρόληψης της εξάπλωσης της πανδημίας, έρχεται η ώρα της εφαρμογής των προβλεπόμενων ρυθμίσεων για την διακοπή των παροχών προς όσες και όσους αναγνωρίζονται ως δικαιούχοι διεθνούς προστασίας στην Ελλάδα.

Καλούνται, πλέον, να ενταχθούν, να βρουν δουλειά και σπίτι, να μάθουν ελληνικά, να πάνε στο σχολείο, να ανακτήσουν την αυτόνομη ζωή που εγκατέλειψαν στις φλόγες του πολέμου και των διώξεων. Αλλά μπορούν ;

Πολλοί είναι ευάλωτοι, σωματικά και ψυχικά και χρήζουν υποστήριξης για να προσπελάσουν τα γλωσσικά, γραφειοκρατικά και άλλα προσκόμματα, που διαχρονικά τους στερούν την πρόσβαση σε απαραίτητες υπηρεσίες και αγαθά. Πολλές είναι γυναίκες με μικρά παιδιά, ακόμη και μηνών. Πώς θα ψάξουν για δουλειά, όταν δε θα έχουν καν μια στέγη για να προστατεύσουν το παιδί τους ; Πώς θα συνεχίσουν τα παιδιά το σχολείο ; Πολλές γυναίκες είναι επιζώσες ενδοοικογενειακής, έμφυλης βίας ή/και trafficking. Πώς θα υποστηριχθούν αν μείνουν άστεγες και εκτεθειμένες σε πολλαπλούς κινδύνους ;

Η διαδικασία της ένταξης, η προετοιμασία για τη μετάβαση στη « βιοπάλη », ξεκινάει από τη στιγμή της υποδοχής, και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί η έξωση να θεωρηθεί σημείο εκκίνησης για μια εν δυνάμει και χωρίς καμία απολύτως υποστήριξη διαδικασία ένταξης.

Προϋποθέτει την κατάρτιση και υλοποίηση μιας μακροπρόθεσμης ενταξιακής πολιτικής, με ολιστικά προγράμματα υποστήριξης των προσφύγων, ώστε να έχουν ισότιμη πρόσβαση στην αγορά εργασίας, στην ελληνομάθεια και στην εύρεση στέγης. Η ισονομία των αναγνωρισμένων προσφύγων με τους Έλληνες πολίτες, τουλάχιστον σε τυπικό/ θεσμικό επίπεδο χωρίς την απαιτούμενη ενταξιακή πολιτική, ακυρώνει στην πράξη την ισονομία και παράγει ανισότητες, διακρίσεις ως προς μια σειρά θεμελιώδη δικαιώματα όπως είναι η στέγη, η ασφάλεια, η υγεία, κ.λπ.

Δεν είναι δυνατόν η πολιτεία, οι θεσμοί, η κοινωνία των πολιτών και κάθε δημοκρατικός πολίτης αυτής της χώρας να επιτρέψει να μείνουν άστεγοι και χωρίς άμεση έμπρακτη υποστήριξη άνθρωποι που είναι επίσημα αναγνωρισμένοι πρόσφυγες.
Έντονη ανησυχία από την ΑΡΣΙΣ

Επιστολή στο Υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου έστειλε η οργάνωση ΑΡΣΙΣ, εκφράζοντας την ανησυχία της για την έξωση των προσφύγων την ερχόμενη εβδομάδα.
Η επιστολή της ΑΡΣΙΣ

« [...] Με την παρούσα επιστολή μας θέλουμε να εκφράσουμε την αυξανόμενη ανησυχία μας ότι από τη Δευτέρα 1/6/2020 θα βρεθούμε όλες και όλοι αντιμέτωποι με μία νέα επείγουσα κατάσταση που πρέπει να αποφύγουμε συντεταγμένα και ομόψυχα.

Η συντριπτική πλειοψηφία των ατόμων που θα υποχρεωθούν να εγκαταλείψουν τα διαμερίσματα του προγράμματος « ESTIA II » είναι εξαιρετικά ευάλωτοι πρόσφυγες και αιτούντες άσυλο, άτομα με δυσίατες ή ανίατες ασθένειες, άτομα με σημαντικά προβλήματα ψυχικής υγείας, άτομα με σοβαρότατες ευαλωτότητες, καθώς και πυρηνικές ή και μονογονεϊκές οικογένειες με μικρά παιδιά. Οι άνθρωποι αυτοί θα αναγκαστούν στη μεγάλη τους πλειοψηφία να μείνουν άστεγοι σε μεγάλα αστικά κέντρα όπως η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη, χωρίς υποστηρικτικό περιβάλλον και χωρίς χρήματα, αφού με την έξοδό τους από τα διαμερίσματα διακόπτεται και η οικονομική τους ενίσχυση από το πρόγραμμα.

Ταυτόχρονα, εκατοντάδες παιδιά θα υποχρεωθούν να διακόψουν τη φοίτησή τους στα σχολεία τους, με ανυπολόγιστες συνέπειες για το ψυχισμό τους.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ενώ από τις 30/4/2020 έχουμε αποστείλει εξειδικευμένες και τεκμηριωμένες κοινωνικές εκθέσεις στην Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες αναφορικά με πρόσφυγες που πρέπει να εξαιρεθούν των εξόδων, οι οποίες έχουν περιέλθει σε γνώση του Υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου, μέχρι σήμερα ουδέν γνωρίζουμε για την αποδοχή ή την απόρριψή τους.

Η συμμετοχή στο πρόγραμμα « ESTIA II » αναγνωρίζουμε ότι είναι αδύνατον να έχει διάρκεια φιλοξενίας επ’ αόριστον, εν τούτοις, η χρονική περίοδος φιλοξενίας χρειάζεται να στοχεύει και να ολοκληρώνεται όταν επιτυγχάνεται η πρόσβαση και συμμετοχή στην κοινωνική και οικονομική πραγματικότητα της χώρας, σε μια ομαλή κοινωνική ένταξη.

Αξιότιμε κύριε Υπουργέ, είναι χρέος της Ελληνικής Πολιτείας να διασφαλίσει ότι η έξοδος των ωφελουμένων από το πρόγραμμα και από τα διαμερίσματα που έγιναν « τα σπίτια τους » για πολλούς μήνες θα γίνει με ασφάλεια και θα τους οδηγήσει στο επόμενο βήμα τους, στην ανεξαρτησία και την ένταξή τους στην ελληνική κοινωνία με τα ίδια δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που απολαμβάνουν οι Έλληνες πολίτες.

Προς το σκοπό αυτό επιβάλλεται από τις τρέχουσες συνθήκες η παράταση της παραμονής των αιτούντων άσυλο και προσφύγων που πρέπει να εξέλθουν από τα διαμερίσματα για χρονικό διάστημα ικανό ώστε η Κυβέρνησή σας να λάβει τα απαιτούμενα μέτρα που θα καταστήσουν ασφαλή και επιτυχημένη την έξοδο των συγκεκριμένων ανθρώπων από το πρόγραμμα και θα αποκαταστήσουν την άμεση πρόσβασή τους σε στοιχειώδη δικαιώματα στέγασης, ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, εργασίας και εκπαίδευσης.

Θα πρέπει να συνεκτιμηθεί το γεγονός ότι η χώρα μας προσπαθεί να εξέλθει από μία τρίμηνη περίοδο καραντίνας λόγω της πανδημίας του κορωναϊού, κατά την οποία ήταν αδύνατη η αναζήτηση νέων διαμερισμάτων για τη διαμονή των ανθρώπων που ολοκληρώνεται η φιλοξενία τους στο πρόγραμμα « ESTIA II ». Ταυτόχρονα, γραφειοκρατικές αγκυλώσεις κατέστησαν αδύνατη τη χορήγηση ΑΦΜ ή το άνοιγμα τραπεζικών λογαριασμών για μερίδα των προσφύγων.

Πιστεύουμε ότι είναι η ώρα η ελληνική πολιτεία με αποφασιστικότητα να τροποποιήσει προηγούμενες αποφάσεις της και να δώσει το δικαίωμα στους πρόσφυγες που εξέρχονται του προγράμματος « ESTIA II » :

Να καταστούν δικαιούχοι του Κοινωνικού Εισοδήματος Αλληλεγγύης
Να αποκτήσουν πρόσβαση σε σειρά επιδομάτων (παιδικής προστασίας, ψυχικής υγείας)
Να ενεργοποιηθεί το πρόγραμμα « Στέγαση και επανένταξη » στο οποίο θα μπορούν να συμμετάσχουν οι συγκεκριμένοι πληθυσμοί ώστε να επιτευχθεί η ουσιαστική ένταξή τους στην ελληνική κοινωνία.
Να δοθούν οι κατάλληλες ευκαιρίες πιστοποιημένης εκπαίδευσης, που θα τους δώσουν τη δυνατότητα να αποκτήσουν πρόσβαση στην αγορά εργασίας ώστε να μπορέσουν σε σύντομο χρονικό διάστημα να αυτονομηθούν πλήρως, καθώς και ευκαιρίες επαγγελματικής κατάρτισης.
Να υλοποιηθεί το πρόγραμμα επιδοτούμενης εργασίας αναγνωρισμένων προσφύγων που είχε εξαγγελθεί από το Υπουργείο το 2019 και μέχρι σήμερα δεν έχει υλοποιηθεί.
Να γίνουν οι απαραίτητες ενέργειες ώστε οι άνθρωποι αυτοί να έχουν λάβουν όλα τα απαραίτητα έγγραφα (άδεια παραμονής, ταξιδιωτικά έγγραφα), πριν την έξοδο τους από το πρόγραμμα.
Να δοθεί στους αναγνωρισμένους πρόσφυγες οι οποίοι αποχωρούν οικειοθελώς από το πρόγραμμα κατά τη λήξη της ορισθείσας περιόδου φιλοξενίας συγκεντρωτικά η χρηματική βοήθεια (cash Assistance) 3 μηνών, όπως συνέβαινε το προηγούμενο έτος, προκειμένου οι άνθρωποι αυτοί στη συνέχεια να ενταχθούν στο πρόγραμμα ΗΛΙΟΣ, το οποίο έχει ως σκοπό να ενισχυθούν οι προοπτικές ανεξαρτησίας και αυτονομίας των ωφελούμενων καθιστώντας τους ενεργά μέλη της ελληνικής κοινωνίας και να αποτελέσει ένα εκ περιτροπής μηχανισμό στέγασης στο ήδη υπάρχον προσωρινό σύστημα στέγασης της Ελλάδας.

Θεωρούμε ότι είναι κοινός τόπος η διαπίστωσή μας ότι χωρίς τις ανωτέρω πρόνοιες οι συγκεκριμένοι πληθυσμοί που θα αναγκαστούν (για μία ακόμη φορά) να εγκαταλείψουν τις οικίες του θα βρεθούν αντιμέτωποι με την αστεγία, την περαιτέρω φτωχοποίησή τους, την εκμετάλλευση, την αδήλωτη εργασία και την εν γένει παραβατικότητα. Κατανοείτε ότι μία τέτοια κατάσταση θα έχει άμεσο κοινωνικό αντίκτυπο στη ζωή των μεγάλων αστικών κέντρων που μοιραία θα φιλοξενήσουν τους εξερχόμενους και τις εξερχόμενες του προγράμματος « ESTIA II ».

Είναι χρέος όλων μας να δράσουμε άμεσα ώστε να προστατέψουμε αποτελεσματικά και καίρια τους αδύναμους αυτούς πληθυσμούς από το φάσμα της κοινωνικής αφάνειας και εξαθλίωσης που τους επιφυλάσσει η 1/6/2020. Ταυτόχρονα, οφείλουμε να περιφρουρήσουμε όσα έχουμε καταφέρει 4 και πλέον χρόνια οπότε και υλοποιείται το πρόγραμμα « ESTIA ». Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει δαπανήσει εκατομμύρια για τη στέγαση και υποστήριξη των αιτούντων άσυλο και προσφύγων στην Ελλάδα. Χιλιάδες Έλληνες και μετανάστες έχουν εργαστεί στο πλαίσιο του συγκεκριμένου προγράμματος και είναι αδήριτη η ανάγκη να καταδείξουμε ότι το
συγκεκριμένο πρόγραμμα ήταν και είναι εξαιρετικά επιτυχημένο και μέσω εθνικών αυτή τη φορά πολιτικών και εργαλείων, μπορεί να οδηγήσει τους ωφελούμενους του που παραμένουν στη χώρα μας σε εξίσου επιτυχημένη ένταξη και ενσωμάτωσή τους στην ελληνική κοινωνία.

Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω αναμένουμε από την Ελληνική Πολιτεία τις δέουσες ενέργειες, που διασφαλίζουν για τους πρόσφυγες και δικαιούχους διεθνούς προστασίας το επόμενο στάδιο της ζωής τους με σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα και στις ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας.

▻https://www.efsyn.gr/ellada/koinonia/245833_propaganda-anti-apantiseon-gia-tis-exoseis-prosfygon

–---

Trad en français :
Au lieu d’apporter de réponses adéquates aux problèmes urgents que crée l’éviction des réfugiés de leur logement, le gouvernement grec continue la propagande anti-migrants

Des sources gouvernementales ont encore une fois recouru aux ritournelles de la propagande bien connue du Ministère de l’immigration et de l’asile sous la forme d’une note d’information, sans toutefois fournir aucune nouvelle informations et sans apporter de réponses sérieuses à l’absence d’une politique juste et efficiente sur la question migratoire. Au lieu et place d’une politique sérieusement planifiée, le ministère avance des annonces irréalisables et sans fondement et un discours qui relève de la propagande.

Il semble que Notis Mitarakis tente, par la répétition sans fin des mêmes allégations, de détourner l’attention des fortes réactions, même de la presse progouvernementale, provoquées par son obsession de jeter plus de 11000 réfugiés reconnus dans la rue le 1er juin, ce qui ne manquera pas de emplir les places et les parcs d’Athènes et d’autres villes de réfugiés sans abri, faute d’alternatives réelles.

Le Ministre de la politique migratoire cherche de l’aide auprès de sources gouvernementales, paniqué par les révélations de la presse même de la presse progouvernementale, notamment le rapport confidentiel porté à la connaissance du public par le quotidien Kathimerini, qui l’accuse de mauvaise gestion, mauvaise conduite financière, manque de planification et de tenir un discours propagandiste bien loin de toute réalité.( Ef.Syn. , 30-31 / 5/2020 et ekathimerini). Car, il va de soi que même lui-même ne saurait être convaincu par sa tentative de réfuter ce rapport, en prétendant ignorer tout de ce document, tandis qu’il attribue les accusations graves contre les agissements de son ministère à ... « des vues différentes ».

Mais la note d’information du gouvernement expose davantage le ministre, car elle met en évidence la nudité des arguments sans aucun fondement réel. Cette note d’information parle d’une supposée réduction des flux d’immigration, sans mentionner que celle-ci est principalement due à la conjoncture, et bien sûr sans souffler un mot sur les dénonciations concernant les pratiques de dissuasion illégales et les opérations de refoulement illégal. Elle évoque une prétendue restriction de la crise migratoire, se référant uniquement aux futurs plans du ministère de fermer les structures et les hôtels, des plans qui ont été critiqués comme étant complètement fantaisistes.

La note mentionne une décongestion des îles de l’ordre de 15% depuis janvier, en se vantant d’avoir effectué 13.000 transferts vers la Grèce continentale, en ignorant le calendrier de coronavirus, et en faisant semblant qu’il ne comprend pas l’énorme problème qui reste sur les îles tandis que le transfert initialement annoncé pour avril et puis pour mai de quelque 2.300 réfugiés particulièrement vulnérables des RIC (hot-spots dans les îles) n’a pas été réalisé. Le ministre se vante de... accélérer les procédures d’asile, tandis que le Service d’asile a été fermé au public à cause de la pandémie pendant deux mois, et que sa réouverture a été marquée par la prolongation supplémentaire de de milliers de problèmes en suspens (entretiens en attente, demandes qui n’ont pas pu être déposées, appels des déboutés etc.) et par de files d’attente interminables et des bousculades aux portes du service.

Le plus scandaleux est qu’il est question de ... « 11 237 nouveaux logements dans la Grèce continentale ; dans des structures existantes, sans que de nouvelles ne soient construites ». Cet objectif sera atteint, affirme-t-il, avec le départ progressif des réfugiés reconnus comme tels des structures, selon une loi de novembre, dont la mise en œuvre a été reportée au 31 mai en raison du coronavirus. « Il y a donc eu suffisamment de temps pour se préparer », ont indiqué des sources gouvernementales.

Mais justement ! Bien qu’il y ait eu suffisamment de temps, le Ministère n’a préparé en temps opportun aucune alternative pour que les gens évincés de structures ne soient pas dans la rue. Ce n’est que vendredi dernier, que le ministère a tenu une réunion élargie avec les organismes, où il a été décidé de revoir le programme de subventions pour la préparation au logement et de l’intégration de l’IOM HELIOS et de mieux intégrer les réfugiés à l’Organisme pour les Allocations Sociales et la Solidarité (OPEKA) et à l’Agence Nationale pour l’Emploi (OAED).

Ce n’est que vendredi que les nouveaux administrateurs des structures pour réfugiés ont été sommés d’évacuer des milliers de réfugiés, à un moment où les administrations impliquées ignorent toujours qui exactement est concerné et par quel moyen elles pourraient imposer une telle décision, étant donné le refus des réfugiés désespérés de quitter les structures et les appartements qu’ils occupent. La police sera-t-elle appelée pour les faire sortir des appartements et des conteneurs des camps avec leurs effets personnels ? Pour les emmener où ?

Vendredi, des organismes internationaux et des organisations ont soulevé de sérieuses questions pratiques à M. Mitarakis. Tout en les remerciant, il n’a pas apporté la moindre réponse. Parce que la réponse adéquate suppose une préparation, ce que M. Mitarakis n’a point fait. Cela suppose aussi une compréhension plus large de la question, au lieu d’une politique de court terme qui ne cherche qu’à déplacer le problème et les responsabilités ailleurs, vers les autorités locales, les organismes et les organisations internationales, même au risque de troubler gravement la cohésion sociale et de nuire à l’image des villes. . À moins que ce ne soit justement cela le véritable but de M. Mitarakis. Mais la stratégie qui consiste à attiser des tensions, n’est pas une politique sérieuse d’un État géré par le droit ; le long de l’histoire, elle s’est toujours avérée extrêmement dangereuse.

Les réactions des partis, des collectifs et des organisations de réfugiés contre ce plan d’évacuation ont été très vives et ne cessent de s’amplifier.

Τέλος διαδρομής για 11.237 αναγνωρισμένους πρόσφυγες

Ολοταχώς προς τον δρόμο οδεύουν χιλιάδες αναγνωρισμένοι πρόσφυγες που υποχρεούνται από την 1η Ιούνη να εγκαταλείψουν τις δομές φιλοξενίας στο πλαίσιο της αναθεώρησης του προγράμματος στέγασης και ένταξης προσφύγων « Ήλιος ».

Η διευρυμένη σύσκεψη της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου με τους επικεφαλής του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης και της Ύπατης Αρμοστείας, εκπροσώπους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, του υπουργείου Εσωτερικών, του Δήμου Αθηναίων και διοικητές του ΟΑΕΔ και του ΟΠΕΚΑ αποφάσισε τη διασύνδεση των προσφύγων με τον ΟΠΕΚΑ και τον ΟΑΕΔ εν όψει της σταδιακής έξωσης 11.237 προσφύγων από τα διαμερίσματα, τα ξενοδοχεία και τις δομές των νησιών και της ενδοχώρας μετά την 1η Ιουνίου.

Τα νέα δεδομένα που προκύπτουν από την απόφαση αυτή αυξάνουν τις αντιδράσεις αλλά και την ανησυχία χιλιάδες άνθρωποι να βρεθούν στο δρόμο γεμίζοντας τα πάρκα και τις πλατείες των πόλεων. Σε μια απόπειρα αναζήτησης κάποιων λύσεων, το υπουργείο εξετάζει τη δυνατότητα να δοθεί εφάπαξ χρηματικό βοήθημα πριν από την υπογραφή συμβολαίου ενοικίασης στέγης.

Από τις εξώσεις εξαιρούνται

Για διάστημα δύο μηνών οικογένειες με μέλος που αντιμετωπίζει πολύ σοβαρά προβλήματα υγείας, οικογένειες με έγκυο -σε προχωρημένη ή επαπειλούμενη εγκυμοσύνη- και γυναίκα σε κατάσταση λοχείας για διάστημα δύο μηνών από τον τοκετό.
Για τρεις μήνες ασυνόδευτοι ανήλικοι, όταν συντρέχουν λόγοι συνέχισης σπουδών ή ευάλωτης κατάστασης.

Αντιδράσεις

« Το μέτρο αυτό αποτελεί συνέχεια της ιδεοληπτικής βαθειά ρατσιστικής και ανακόλουθης κυβερνητικής πολιτικής στο μεταναστευτικό – προσφυγικό που εκφράστηκε με την αρχική κατάργηση του υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής, το ’’σπρώξιμο’’ των αρμοδιοτήτων από υπουργείο σε υπουργείο και τέλος την επανασύσταση υπουργείου με τελείως διαφορετική οπτική και κατεύθυνση » σχολιάζει το Τμήμα Προσφυγικής και Μεταναστευτικής Πολιτικής/Τομέας Δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ.

Σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από τη δομή στον Ελαιώνα καλεί εργαζόμενους, πρόσφυγες και αλληλέγγυους η ΚΕΕΡΦΑ με αίτημα να μην βρεθούν στο δρόμο οι 300 πρόσφυγες της δομής που απειλούνται με έξωση από την 1η Ιουνίου.

Η Κίνηση επισημαίνει τον κίνδυνο να γεμίσουν χιλιάδες άστεγοι πρόσφυγες τους δρόμους, τις πλατείες και τα πάρκα των μεγάλων πόλεων και ιδίως της Αθήνας « σε μια εποχή όπου πριμοδοτείται από την κυβέρνηση όχι η αλληλεγγύη αλλά ο ρατσισμός και η ξενοφοβική βία ».
« Δεν είναι δυνατό να επιτραπεί να μείνουν άστεγοι και χωρίς άμεση έμπρακτη υποστήριξη επίσημα αναγνωρισμένοι πρόσφυγες », υπογραμμίζουν σε κοινή τους ανακοίνωση οκτώ οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ανθρωπιστικής βοήθειας (Διοτίμα, ΕλΕΔΑ, ΕΣΠ, Ελληνικό Φόρουμ Προσφύγων, Help Refugees / Choose Love, HumanRights360, Κέντρο Ημέρας Βαβέλ, Terre des hommes Hellas).

Επιστολή στο υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου έστειλε η οργάνωση ΑΡΣΙΣ, εκφράζοντας την ανησυχία της για την έξωση των προσφύγων την ερχόμενη εβδομάδα.

https://www.efsyn.gr/sites/default/files/styles/default/public/2020-04/kranidi-prosfiges-koronoios.jpg?itok=INM3Z0GT#.jpg

–---

Trad en français :

Fin du parcours pour 11 237 réfugiés reconnus

Des milliers de réfugiés reconnus se dirigeant vers la rue le 1er juin sont contraints d’abandonner leurs structures d’hébergement dans le cadre d’une révision du programme de logement et de réinstallation « Helios ».

La réunion élargie des dirigeants politiques du ministère de l’Immigration et de l’Asile avec les chefs de l’Organisation internationale pour les migrations et le Haut-commissariat, des représentants de la Commission européenne, du ministère de l’Intérieur, de la municipalité d’Athènes et des dirigeants de diverses administrations ont décidés l’intégration des réfugiés expulsés à l’Agence Nationale pour l’Emploi (OAED) et à l’Organisme pour les allocations sociales et la solidarité (OPECA) en vue de l’expulsion progressive de 11 237 réfugiés des appartements, hôtels et structures des îles et de l’arrière-pays après le 1er juin.

Les nouvelles données de cette réunion alimentent encore plus les inquiétudes de voir bienôt de milliers de personnes être dans la rue, remplissant les parcs et les places publiques des villes. Afin de trouver des solutions, le ministère envisage de leur accorder une aide financière non réitérable avant qu’ils ne signent un bail de logement.

Quelques rares catégories seront seulement épargnées

• Pour une période de deux mois, les familles dont un membre a des problèmes de santé très graves, les familles avec une femme enceinte - en grossesse avancée ou menacée - et une femme en état de travail pendant une période de deux mois après l’accouchement.

• Pendant trois mois, les mineurs non accompagnés, lorsqu’il existe des raisons de poursuivre leur formation ou une situation vulnérable.

Les réactions

« Il n’est pas possible que des réfugiés qui ont été officiellement reconnus comme tels se retrouvent sans abri et sans soutien matériel immédiat », ont déclaré huit organisations de défense des droits humains et d’organisations humanitaires dans un communiqué conjoint (Diotima, Ligue hellénique des droits de l’homme, Conseil grec pour les réfugiés, Forum grec des réfugiés, Human Rights360, Choose Love / Help Refuge). Centre de jour Babel, Terre des hommes Hellas).

L’organisation ARSIS a envoyé une lettre au ministère de l’Immigration et de l’Asile, exprimant sa préoccupation face à l’expulsion des réfugiés la semaine prochaine.

Lettre au ministre et aux commissaires signée par 60 organisations

8,300 refugees to be evicted from their homes in Greece – Joint Letter to EU and Greek officials

29TH MAY 2020TABITHA ROSS NEWS

Thousands of refugees in Greece are about to be evicted from their homes. 8,300 people, many of whom are families with children, are now facing an increased risk of homelessness amidst a global pandemic.

Just one of these people is B. She is a single mother of three children after losing her husband in their country of origin, Iraq. She now has until the end of this month to leave her home, but with nowhere else to go, the family risk ending up on the streets.

Today, alongside 60 organisations, we released a statement to EU and Greek officials, calling on them to urge the Greek government to reconsider. The human rights to dignity, equality, and inclusion must be respected.

The full Joint Letter is below.

Joint letter to:

The Minister of Migration and Asylum, Notis Mitarachis

The European Commissioner for Migration and Home Affairs, Ylva Johansson

The European Vice-President for Promoting our European Way of Life, Margaritis Schinas

The undersigned organisations express their grave concern about the upcoming exits of at least 8,300 recognised refugees from accommodation and cash assistance schemes in Greece by the end of May 2020. A considerable number of these people, of which a large proportion are families with children, are facing an increased risk of homelessness amidst a global pandemic.

Refugees who have received international protection are being forced to leave apartments for vulnerable people in the Emergency Support to Integration & Accommodation programme (ESTIA), hotels under the Temporary Shelter and Protection programme (FILOXENIA), Reception and Identification Centres (RICs) and refugee camps. Almost simultaneously, financial assistance in the form of EU implemented and supported cash cards will stop. These upcoming measures will affect the livelihood of at least 4,800 people who need to leave ESTIA accommodation, 3,500 people who need to leave RICs and hosting facilities, as well as 1,200 refugees who are self-accommodated and receive cash assistance.

The Hellenic Integration Support for Beneficiaries of International Protection programme (HELIOS) provides integration courses and contribute towards rental costs up to a maximum of twelve months for those that have to leave accommodation. In practice, out of 8,752 people enrolled in the HELIOS programme, only 1,590 people receive rental subsidies. 82 percent of people who enrolled in HELIOS since 2019 do not yet receive rental subsidies. To benefit from the HELIOS programme beneficiaries need to have a high level of independence and self-sufficiency. Beneficiaries need to provide a tax number, a bank account and procure a rental agreement to receive HELIOS support. As the Greek bureaucratic system is difficult to navigate, doubly so for non-Greek speakers, people face enormous challenges in finding accommodation, paying deposits, and enrolling in HELIOS. Other than the HELIOS programme which is only available to recognised refugees, apart from a few fragmented municipal and NGO initiatives there is no alternative social support, especially at the reception stage, which in Greece can last up to three years.

The COVID-19 pandemic has affected everyone in Greece but restrictions on movement and measures to halt the spread of COVID-19 have disproportionately affected the population that now needs to leave accommodation. Lockdown has also meant that people have had no possibility to search for alternative housing, find employment or arrange the necessary requirements to enter the HELIOS programme. Even now that restrictions are slowly being lifted throughout the whole of Greece, life is far from returning to normal, especially for those in Reception and Identification Centres on the Aegean islands and the hosting facilities Ritsona, Malakasa and Koutsohero where restrictions on movement are extended until 7 June 2020.

At least 8,300 people need to leave their accommodation by the end of May and only a small percentage are provided with integration support (including rental subsidies) through the HELIOS programme. The situation is exacerbated by the fact that people are almost simultaneously losing cash assistance from the cash card assistance programme. Although both ESTIA and HELIOS programmes are funded by DG HOME and implemented by the Greek Ministry of Migration and Asylum, there is no linkage between them to ease the transition from one to the other. As a result, a considerable number of vulnerable people will be left without any support or prospect of integration and will have to face a severely increased risk of becoming homeless. Bureaucratic obstacles have meant that many of these people do not have a tax number or a bank account, both necessary to get a job or rent an apartment. Indeed, according to UNHCR, only 7 percent of recognised refugees in the ESTIA programme have a bank account and 75 percent have a tax number. To make matters worse, the COVID-19 pandemic has made it impossible for people to find employment, alternative housing or arrange documentation for the HELIOS integration programme.

Therefore, we urgently request you to ensure that:

The deadline of exits from ESTIA, FILOXENIA, RICs and refugee camps are extended beyond the end of May so that people have adequate time to find alternative accommodation, search for employment and fully enrol in the HELIOS integration programme after being under restrictive measures since 13 March 2020. No one should face the risk of homelessness amid an ongoing global pandemic.
The monthly financial support under the EU implemented (and supported) cash card assistance programme is extended for those who need to exit accommodation and face the risk of homelessness.
Elderly people, people with serious medical problems and single parents, are included in the extension of exits from accomodation in addition to those already deemed extremely vulnerable such as women in the last terms of their pregnancy and women with high-risk pregnancies.
A bridge is created between ESTIA and other reception accommodation to the HELIOS program which also includes self-accommodated people. Currently self-accommodated people cannot enrol in the HELIOS programme but still need integration support and financial assistance after receiving international protective status.
Bureaucratic barriers are removed so that asylum seekers have access to all the legal documents they are entitled to, such as a social security number, a tax number, and a bank account, so that people are able to seek employment and accommodation, to guarantee the right to housing.
A coherent and long term strategy on integration and housing is created as recent legislation requires newly recognised refugees to leave accommodation within 30 days instead of six months, significantly reducing the time for people to prepare themselves.

▻https://helprefugees.org/news/8300-refugees-to-be-evicted-from-their-homes-in-greece-joint-letter-to

Why thousands of refugees in Greece face eviction — and where they can turn

In Greece, over 11,000 refugees could soon be evicted. They have been living in reception facilities for asylum seekers where they are no longer allowed to stay. Many worry that they could face homelessness. Here’s what you need to know — and where affected refugees can get help.

Thousands of refugees in Greece have been asked to leave their accommodation this month. As of June 1st, all refugees who received international protection before May 1, 2020 are no longer eligible to stay at reception facilities.

Many of those affected by the evictions are considered vulnerable – families with small children, elderly refugees, people struggling with mental or physical health problems. A report by news agency AFP mentions that among those affected is an Iraqi family where the father is in a wheelchair and his five-year-old daughter requires assisted feeding through a gastric tube.

A total of 11,237 people are set to be evicted from reception and identification centers, camps and hotels, according to NGO Refugee Support Aegean (RSA). This includes people in housing provided through the program ESTIA (European Emergency Support to Integration and Accommodation), which is supported by the European Union and UNHCR.

AFP reported on June 1 that dozens of affected refugees had already left. But there have been no reports of forced evictions being carried out thus far. The Greek migration ministry did not respond to our request asking whether, when and how the authorities would carry out evictions, and whether alternative accommodation would be provided to those evicted.

Why have 11,000+ refugees been asked to leave?

There are an estimated 115,600 migrants, asylum seekers and refugees currently living in Greece (according to UNHCR data for January 2020). This number by far exceeds its accommodation capacities, leaving many homeless or stuck in completely overcrowded camps.

Greece is hoping that by evicting recognized refugees from the reception system, it can transfer asylum seekers from overcrowded camps, such as Moria on the island of Lesbos, into those facilities.

https://scd.infomigrants.net/media/resize/my_image_big/47ab8dd17a1ea636e053972486dcfdb62aca75c7.jpeg

Once someone receives international protection in Greece, they are no longer entitled to reception services for asylum seekers, including accommodation. “There is a wildly different system of support and set of rights for a person who is an asylum seeker, whose application is still pending, and a beneficiary of international protection,” Minos Mouzourakis, legal officer for RSA, told InfoMigrants. As soon as a person receives international protection, “because their legal status changes, their legal entitlements are completely different,” he said.

And the transitional grace period was recently reduced significantly: Since March of this year, people can no longer stay in the reception system for six months after they were officially recognized as refugees — they only have 30 days.

Among the roughly 11,000 refugees who have now been asked to leave the reception system are both people whose grace period expired recently and some who were allowed to stay long past their grace period. According to Greek newspaper Ekathimerini, some of the affected refugees had their asylum applications accepted three years ago.

Why refugees struggle to find housing

Theoretically, officially recognized refugees should have access to most of the social services that Greek nationals have. They are also allowed to work. But in practice, the transition out of the asylum reception system is incredibly difficult for many. The bureaucratic hurdles to receive state support are high, many refugees cannot yet communicate effectively in Greek, and many face discrimination in the job and housing market. So they have a hard time paying for housing and finding an apartment or house.

A refugee from Ghana, who is among those who have been asked to leave their accommodation, told us about his apartment search via Facebook. He lives in Mytilene, Greece. He said it has been incredibly difficult for him, even though he holds a job and would have no problem paying for an apartment:

“I have been searching … for more than two months. I make a minimum of two calls calls per day. The landlords always reject me. When I make calls, the landlords sometimes ask where I come from. Some are rude [and] say they don’t rent to migrants. Others say ’no to me’ without an explanation. Sometimes I’m able to make an appointment with some landlords, [but] they refuse to show me the house when they see my skin color. Others get angry and ask me why I didn’t inform them that I’m a migrant from Africa.”

Refugee advocacy groups and the UNHCR have expressed concern that the people evicted could end up homeless. “Forcing people to leave their accommodation without a safety net and measures to ensure their self-reliance may push many into poverty and homelessness,” UNHCR spokesperson Andrej Mahecic said last week.

https://scd.infomigrants.net/media/resize/my_image_big/64da0804f1016e4a9729f966401d7fea450cbca5.jpeg

Program that helps refugees navigate life in Greece

Where can refugees turn if they are about to be evicted and don’t have anywhere to stay?
The UN migration agency #IOM runs a program called HELIOS. It supports people who have received international protection in Greece and who have to leave their reception facilities. One of the services they offer is help with housing: They assist people in finding an apartment or house. They also pay rent subsidies for six to twelve months. The program currently still has spots available, though its maximum capacity (3,500 people at a time) is far smaller than the number of people about to be evicted.

You can find out more about the #HELIOS program here: ►https://greece.iom.int/en/hellenic-integration-support-beneficiaries-international-protection-heli.

▻https://www.infomigrants.net/en/post/25209/why-thousands-of-refugees-in-greece-face-eviction-and-where-they-can-t
#OIM

Πετούν τους πρόσφυγες έξω από καμπς και σπίτια

Ψήφισμα Δημοτικού Συμβουλίου Χανίων σχετικά με εξώσεις προσφύγων από καμπς και από σπίτια

Κατακεραυνώνει το δημοτικό συμβούλιο Χανίων τις καταγεγραμμένες εξώσεις προσφύγων από καμπς και σπίτια που διαχειρίζεται η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ και όπου φιλοξενούνται. Με ψήφισμά της καταδικάζει τις ενέργειες αυτές και αναθέτει στο δήμαρχο τις νόμιμες ενέργειες που πρέπει να ακολουθηθούν.

Το ψήφισμα

Το Δημοτικό Συμβούλιο Χανίων κατά τη συνεδρίαση της 27ης Μαΐου 2020, που πραγματοποιήθηκε με τηλεδιάσκεψη, με την υπ΄ αριθμ. 268 ομόφωνη απόφασή του εξέδωσε το ακόλουθο ψήφισμα :

“Το δημοτικό συμβούλιο Χανιών εκφράζει την αντίθεσή του με τις εξώσεις προσφύγων από τα καμπς και από τα σπίτια, στα οποία φιλοξενούνται.

Οι άνθρωποι αυτοί θα βρεθούν στο δρόμο χωρίς τη δυνατότητα στέγασης και επιβίωσης.

Ανάμεσά τους άτομα που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες όπως ανάπηροι και γυναίκες μόνες με παιδιά, πολλά από τα οποία φοιτούν σε σχολεία.

Ακόμη περισσότεροι θα πεταχτούν έξω από σπίτια που διαχειρίζεται η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ σε συνεργασία με ΜΚΟ.

Η ένταξη των προσφύγων σημαίνει πρόσβαση στο δικαίωμα στην εργασία, την παιδεία και την υγεία και όχι εγκατάλειψη στο δρόμο.

Διεκδικούμε να ακυρωθούν οι μαζικές εξώσεις.

Να εξασφαλιστεί στέγαση για όλους σε σπίτια και σε δομές μέσα στις γειτονιές.

Οι δήμοι μπορούμε να ανοίξουμε προγράμματα κοινωνικής κατοικίας για τους πρόσφυγες.

Οι πρόσφυγες και οι μετανάστες να πάρουν χαρτιά και άσυλο. Να έχουν δικαίωμα στην εργασία.

Χωράμε όλοι !.

Αναθέτει στον κ. Δήμαρχο τις παραπέρα ενέργειες σύμφωνα με το νόμο.”

▻https://www.cretalive.gr/kriti/petoyn-toys-prosfyges-exo-apo-kamps-kai-spitia

–-----

Commentaire de Eirini Markidi via la mailing-list Migreurop, le 14,06.2020 :

Résolution du Conseil municipal de #Chania (#Crète) sur les expulsions de réfugiés des camps et des maisons.

Le conseil municipal de Chania dénonce les expulsions enregistrées de réfugiés des camps et des maisons gérés par le #HCR et où ils sont logés. Dans sa résolution, il condamne ces actions et confie au maire les démarches en justice à entreprendre.

La résolution

Le conseil municipal de Chania lors de la réunion du 27 mai 2020, tenue par téléconférence, par la No. 268 décision unanime a adopté la résolution suivante :
« Le Conseil municipal de Chania exprime son opposition aux expulsions de réfugiés des camps et des maisons, dans lesquels ils sont hébergés. Ces gens vont se retrouver dans la rue sans possibilité de logement et de survie. Parmi eux, des personnes appartenant à des groupes vulnérables tels que des handicapés et des femmes seules avec des enfants, dont beaucoup fréquentent l’école. D’autres encore seront expulsés des foyers gérés par le HCR en coopération avec des ONG. L’intégration des réfugiés signifie l’accès au droit au travail, à l’éducation et à la santé, et non pas l’abandon dans la rue. Nous exigeons l’annulation des expulsions massives. Assurons l’hébergement pour tous dans les maisons et les structures dans les quartiers. Les municipalités peuvent ouvrir des programmes de logement social pour les réfugiés. Que les réfugiés et les migrants obtiennent des documents et l’asile. Qu’ils aient le droit au travail. Il y a de la place pour tout le monde. Le Conseil confie au maire les actions à entreprendre conformément à la loi ».

Άστεγες οικογένειες προσφύγων στην πλατεία Βικτωρίας

Οικογένειες αναγνωρισμένων προσφύγων από τη Μόρια ήρθαν στην Αθήνα και καθώς αδυνατούσαν να βρουν στέγη μέσω του προγράμματος « ΗΛΙΟΣ » του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης, πέρασαν το βράδυ της Πέμπτης προς Παρασκευή στην πλατεία Βικτωρίας.

Σύμφωνα με αλληλέγγυους, οι οποίοι έστειλαν φωτογραφίες στην « Εφ.Συν. », κάποιες από αυτές τις οικογένειες με παιδιά παρέμεναν στην πλατεία Βικτωρίας μέχρι το μεσημέρι της Παρασκευής.

https://www.efsyn.gr/sites/default/files/images/2020/06/prosfyges-viktorias-2.jpg

Το πρόγραμμα ΗΛΙΟΣ προβλέπει την επιδότηση ενοικίου για αναγνωρισμένους πρόσφυγες για 6 μήνες, πρέπει όμως πρώτα να έχουν βρει οι ίδιοι το διαμέρισμα που θα νοικιάσουν.

https://www.efsyn.gr/sites/default/files/images/2020/06/prosfyges-viktorias-3.jpg

Κάποια από τα έγγραφα που απαιτούνται ώστε να ενταχθούν στα προγράμματα του ΟΑΕΔ είτε στα προγράμματα κοινωνικής πρόνοιας, ζητούν διεύθυνση κατοικίας με αποτέλεσμα να δημιουργείται φαύλος κύκλος.

https://www.efsyn.gr/sites/default/files/images/2020/06/prosfyges-viktorias-4.jpg

Σε αυτό τον φαύλο κύκλο απειλεί το υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου να ρίξει περισσότερους από 11.000 αναγνωρισμένους πρόσφυγες, που καλούνται να βγουν από τις δομές χωρίς εξασφάλιση στέγης, χωρίς χρήματα και χωρίς συμμετοχή σε προγράμματα ένταξης.

▻https://www.efsyn.gr/node/247437

#Victoria_Square #SDF #sans-abri

–—

Commentaire de Vicky_Skoumbi via la mailing-list migreurop, 12.06.2020 :

–-> voilà ce quels résultant donne la méthode de #décongestion (???) des îles de M. #Mitarakis (Ministre grec de la politique migratoire)

Familles de réfugiés sans abri à Victoria Square (centre d’Athènes)

Des familles de réfugiés reconnus sont arrivées à Athènes du camp de Moria, à Lesbos, et comme elles n’ont pas pu trouver d’abri grâce au programme "HELIOS’ de l’Organisation internationale pour les migrations, elles ont passé le jeudi soir et la journée du vendredi sur la place Victoria, à Athènes.

Selon des solidaires qui ont envoyé des photos à Ef.Syn., certaines de ces familles avec enfants étaient toujours à la Victoria Square vendredi à midi.
Le programme HELIOS prévoit la subvention du loyer pour les réfugiés reconnus pendant 6 mois, mais ils doivent d’abord avoir trouvé l’appartement à louer.
Parmi des documents requis pour s’intégrer aux programmes de l’Agence pour l’Emploi ou aux programmes de protection sociale nécessitent un certificat de domicile, ce qui crée un cercle vicieux.
Dans ce cercle vicieux, le ministère de l’Immigration et de l’Asile menace de jeter plus de 11 000 réfugiés reconnus, qui sont invités à quitter les structures d’accueil, se retrouvant ainsi sans logement, sans ressource et sans possibilité de s’inscrire aux programmes d’intégration.

Crète, GRECE : On jette les réfugiés hors des camps et des maisons
Le 12/06

Résolution du Conseil municipal de Chania (Crète) sur les expulsions de réfugiés des camps et des maisons.

Le conseil municipal de Chania dénonce les expulsions enregistrées de réfugiés des camps et des maisons gérés par le HCR et où ils sont logés. Dans sa résolution, il condamne ces actions et confie au maire les démarches en justice à entreprendre.

La #résolution

Le conseil municipal de Chania lors de la réunion du 27 mai 2020, tenue par téléconférence, par la No. 268 décision unanime a adopté la résolution suivante :
« Le Conseil municipal de Chania exprime son opposition aux expulsions de réfugiés des camps et des maisons, dans lesquels ils sont hébergés. Ces gens vont se retrouver dans la rue sans possibilité de logement et de survie. Parmi eux, des personnes appartenant à des groupes vulnérables tels que des handicapés et des femmes seules avec des enfants, dont beaucoup fréquentent l’école. D’autres encore seront expulsés des foyers gérés par le HCR en coopération avec des ONG. L’intégration des réfugiés signifie l’accès au droit au travail, à l’éducation et à la santé, et non pas l’abandon dans la rue. Nous exigeons l’annulation des expulsions massives. Assurons l’hébergement pour tous dans les maisons et les structures dans les quartiers. Les municipalités peuvent ouvrir des programmes de logement social pour les réfugiés. Que les réfugiés et les migrants obtiennent des documents et l’asile. Qu’ils aient le droit au travail. Il y a de la place pour tout le monde. Le Conseil confie au maire les actions à entreprendre conformément à la loi ».

Reçu via la mailing-list Migreurop, le 14.06.2020

Ministry taking over UN accommodation program

The European Union-funded ESTIA program for asylum seekers in Greece, which has been run by the United Nations refugee agency since 2016, is to come under the control of the Migration Ministry by the end of the year as part of efforts to reduce costs and increase transparency, the ministry said on Thursday.

There had been rumors that the ESTIA program would be discontinued following the government’s announcement last month that more than 11,000 recognized refugees living in state facilities, many in ESTIA-funded apartments, will be obliged to leave.

However, according to the ministry, the ESTIA scheme will continue next year with a 91.5-million-euro budget to which regional and local authorities and non-government organizations can apply.

The ministry also said it has signed two contracts: one to speed up the transfer of migrants from the Aegean islands to the mainland and one for the recruitment of interpreters.

▻https://www.ekathimerini.com/253846/article/ekathimerini/news/ministry-taking-over-un-accommodation-program

Ripe for #Corruption? The Greek Migration Ministry.

The Greek Migration Ministry has announced that The European Union-funded ESTIA (Emergency Support to Integration and Accommodation) program for asylum seekers, which has been run by UNHCR since 2016, will come under the control of the ministry by the end of the year. By October 2019, the UNHCR had created 25,545 places in the accommodation scheme as part of the ESTIA programme. These were in 4,475 apartments and 14 buildings, in 14 cities and 7 islands across Greece. Since November 2015, more than 60,000 have benefitted from the ESTIA scheme now set to be taken over by the Greek Ministry.

Whilst this move has been defended by the government as part of efforts to reduce costs and increase transparency, due to previous allegations of the misconduct within refugee accommodation management this move to centralise the control of the ESTIA programme should be seriously questioned.

As previously reported by Are You Syrious, it was discovered last month that a newly appointed manager of a refugee accommodation centre in Pyrgos has extensive affiliation with far-right and Nazi groups and has previously published a book titles ‘Minarets: The Speeches of Islam in Europe’. Upon questioning, the Minister of Immigration and Asylum has failed to make pubic this person’s CV or necessary qualifications for his position as head of a refugee accommodation centre, leading many people to express concern as to why this person has received such an important appointment.

In addition to the appointment of accommodation managers with far-right and Nazi affiliation, the Greek newspaper Efsyn alleged that it was common for the commanders of refugee structures to be persons with close relations with the ruling N.D. party. Efsyn’s preliminary investigation had shown that the commanders of at least six refugee structures had extensive links with the party.

As well as allegations being made of questionable appointments of management as commanders of these refugee structures, the Greek migration ministry was mired in controversy last month with the creation of a so-called “black fund” for secret payments. The “black fund” was implemented as part of the new asylum law, but due to the anger of opposition lawmakers, was introduced after the period of public consultation had ended.

Balkan Insight reported that “Mitarakis will control spending from the “black fund” with the oversight of three public servants from his own ministry. All documentation will be destroyed every six months and, in a change to the original proposal to appease critics, information on payments over 25,000 euros must be submitted to a special committee of the Greek parliament”.

In response to this “black fund” Tasos Kostopoulos, a researcher on the history of far-right links to the state apparatus, said, “In the case of the Migration Ministry there might be a need for flexibility to handle emergencies but not at all a need for secret funds. There is no defensible reason for destroying the evidence and this covering up points to the fact that its purpose is internal, which raises questions regarding its democratic credentials”.

The ability of any ministry to destroy all documentation of its actions, especially within a programme with no independent or impartial oversight, is a matter of grave concern. Given the aforementioned, the justification for reducing costs and increasing transparency is questionable at best and thus the government’s motives for taking over this programme, which will extensively expand their current operations, should seriously be called into question. If this programme is absorbed by the Ministry, a clear and transparent recruitment selection must be made, and the ability to misappropriate funds should be limited with the introduction of independent and impartial oversight.

▻https://medium.com/are-you-syrious/ays-daily-digest-19-06-20-ripe-for-corruption-the-greek-migration-ministry-a

Refugees, Migrants Moved Out of Makeshift Camps in Athens’ Center

https://media.ekirikas.com/filesystem/images/20200617/engine/ap20166385407918_25_379786_type13265.jpg

Greek police evicted migrants who had set up camps in central squares in the Greek capital after they’d gone there when they were previously booted from other shelters to make way for new waves of replacements.

A new law adopted in March 2020 reduces the grace period for recognized refugees from six months to 30 days to transition from organized accommodation and essential support to independent living.

The United Nation’s refugee arm, the UNHCR urged Greece to increase the national reception capacity at sites, apartments, hotels and provide cash for shelter as droves were being put onto the streets and stripped of benefits with few work prospects.

The New Democracy government said that thousands of people who have secured asylum had to leave the state-funded accommodations and make it on their own during the still-running COVID-19 pandemic that has put many businesses in peril.

Police moved out migrants and refugees from Victoria Square to state facilities at Elaionas and Amygdaleza, but it remained unclear what their fate would be or if such police operations will continue, said Kathimerini.

The departures from centers and subsidized hotels started earlier this month but was progressing slowly until it picked up this month when more than 800 refugees have left facilities on the islands, chiefly from Lesbos’ overcrowded Moria camp.

Masses of migrants, with no other option, moved to Athens and returned to Victoria Square which had become an outdoor camp during the early days of a refugee and migrant crisis that began in 2015.

Local residents said who families and children were sleeping in tents and on benches before the police cleared them out while volunteers working in Moria said refugees given asylum were being forced out.

When stories circulated that authorities were planning deportations, many, including economic migrants who have little chance of being granted sanctuary, boarded ferries to Athens. Five islands near Turkey are holding more than 34,000 people.

With Greece moving out of accommodations refugees given asylum to make way for others seeking it, Turkey’s pro-government newspaper The Daily Sabah said they are being dumped on the streets of Athens.

Many were expelled from the notorious Moria detention camp on the island of Lesbos, the report said of a facility holding more than 18,000 in a space designed for only one-third that many.

With European Union funding ending for some programs, the report said, “They were abandoned by the Greek authorities,” without mentioning Turkey has repeatedly violated an essentially-suspended 2016 swap deal with the EU by letting human traffickers keep sending more to the Greek islands.

▻https://www.thenationalherald.com/archive_general_news_greece/arthro/refugees_migrants_moved_out_of_makeshift_camps_in_athens_center-4

Déferlement de #violences_policières contre des réfugiés et de solidaires à la #place_Victoria à #Athènes

▻https://www.efsyn.gr/ellada/dikaiomata/250792_orgio-astynomikis-bias-stin-plateia-biktorias

Des scènes de brutalités policières contre des réfugiés et des immigrants, principalement des mères de jeunes enfants se sont déroulées samedi soir. Nouvelle opération policière ce dimanche.

EL.AS (Police hellénique) a montré son visage dur encore une fois ce week-end contre des familles de réfugiés et de migrants qui ont trouvé un abri temporaire à la place Victoria,principalement en raison de la décision du gouvernement d’évincer massivement de leur logement des réfugiés à la fin des programmes d’hébergement. Samedi vers minuit, les forces de MAT (les CRS grecs) ont fait irruption à la place Victoria, menaçant d’embarquer les personnes rassemblées au centre de détention fermé d’Amygdaleza, soi-disant pour leur propre sécurité et pour la protection de la santé publique.

Lorsque les réfugiés et les migrants ont refusé, la police a attaqué la foule et a commencé à traîner violemment les gens vers les fourgons. Selon nos informations, ils ont d’abord emmené des enfants mineurs en les transportant vers les voitures de police, afin d’obliger leurs mères de suivre. Les vidéos, qui ont enregistré lors de l’attaque, montrent de nombreuses femmes hurlant.

vidéos

▻https://www.facebook.com/victoria.solidarity/videos/140508107663916/?t=1

▻https://www.facebook.com/100051141831444/videos/pcb.140704300977630/140703910977669

▻https://www.facebook.com/100051141831444/videos/pcb.140704300977630/140704197644307

▻https://www.facebook.com/watch/?v=943218992790454&t=0

Des dizaines de soutiens se sont également précipités sur les lieux pour protester contre les violences policières. Cependant, après la fin de l’opération, les forces du MAT ne semblaient pas en avoir assez de la violence et soudain, les lumières éteintes dans plusieurs rues, elles ont attaqué les solidaires et les réfugiés restés sur place. En conséquence, plusieurs personnes qui n’ont pas réussi à s’échapper par les rues étroites ont été atrappées. La police a procédé à l’arrestation de 22 personnes, dont un grièvement blessé, qui ont été transférées au poste de police de Kypseli (quartier d’Athènes). Quatre personnes parmi les interpellées ont été placées en arrestation.

Malgré les vidéos qui attestent la brutalité de la police, la police prétend que des groupes solidaires ont attaqué les forces de l’ordre sans bâtons ni pierres, mais …à mains nues. Une nouvelle opération policière a été menée cet après-midi sur la place Victoria et, selon les informations, les personnes interpellées ont été transférés à la structure d’accueil Schistou à Pérama, en Attique. Le nouvel incident de brutalité policière survient quelques heures seulement après les images de honte d’Exarcheia, où, vendredi soir, les forces de police ont frappé sans discrimination des personnes pendant des heures dans le quartier, et les policiers ont même fait irruption dans des magasins de divertissement, causant des dégâts considérables.

Message reçu de Vicky Skoumbi via la mailing-list Migreurop, le 05.07.2020

Recognised but unprotected: The situation of refugees in #Victoria_Square

https://rsaegean.org/wp-content/uploads/2020/08/refugess-victoria-square-homeless5b-400x644.jpg

Over the summer, Refugee Support Aegean (RSA) has documented the cases of several vulnerable families (42 persons including 22 children) from Afghanistan granted international protection on Lesvos, who were informed they had to leave the Moria hotspot and subsequently ended up homeless in Victoria Square, Athens. Among those were three new-born babies, women in advanced pregnancy, victims of torture, a child with autism, a child with a rare genetic disorder and a child suffering from cancer. Their stories, involving destitution, police violence, transfers to and poor living conditions in reception and detention facilities, starkly illustrate the severe impact of Greece’s decision to evict refugees from its reception system without any concrete plan to enable them to exercise their rights as protection holders.

Amid the COVID-19 pandemic, the Greek government announced the eviction of over 11,000 recognised refugees from reception places they occupied during their asylum procedures. Evictions would start as of 1 June 2020 based on the enforcement of recent legislation foreseeing an obligation on international protection holders to leave their accommodation in camps, apartments and hotels within one month of receiving status.

Refugees were informed they had to leave their reception places and to autonomously integrate in the host society under conditions equal to Greek citizens. The move, however, has been imposed without any measures to mitigate longstanding obstacles faced by status holders in obtaining the necessary documentation for access to key rights in Greece.

Specifically, persons seeking to rent property and to open a bank account need a Tax Identification Number (Αριθμός Φορολογικού Μητρώου, AFM). To obtain it, they need to provide a certified residence address to the tax authorities. Beneficiaries of international protection who do not hold a residence certificate and/or are homeless are unable to receive an AFM.

The only official integration programme for beneficiaries of international protection in Greece, HELIOS, offers support including rental subsidies to assist people in covering running housing expenses, provided they already hold a rental contract and a bank account; both are dependent upon AFM and involve expenses. Still, finding accommodation itself remains extremely difficult for most due to high rent prices, scarcity of spare flats, lack of language knowledge, and discrimination in the housing market.

The Greek authorities’ stance towards recognised refugees, however, appears to be primarily geared towards decongesting the hotspots on the Eastern Aegean islands. The government has consistently declared that status holders can and should seek assistance through HELIOS, without acknowledging the limitations of the programme. An analysis made by RSA and PRO ASYL in June 2020 showed that less than 4% of people granted status in Greece since the beginning of 2018 had been able to access rental subsidies under HELIOS. By the end of June 2020, a total of 2,484 status holders had accessed rental subsidies through the programme. This is far below the 11,000 beneficiaries requested to leave their accommodation that month, while more people continue to be granted international protection.

▻https://rsaegean.org/en/recognised-but-unprotected-the-situation-of-refugees-in-victoria-square

▻https://www.youtube.com/watch?v=PLVUiPceYu0&feature=emb_logo

’How can I find a home?’ Promise of Athens turns to despair for refugees

Arrivals from Lesbos are stuck in poor conditions at the city camp, with those granted asylum left to fend for themselves

The only refugee camp in Athens is barely a mile south-west of the Acropolis as the crow flies. Officials speak of Elaionas as a model reception centre, one that has blended decent living conditions with clockwork efficiency.

A collection of colourfully painted cabins, set either side of concrete pathways, Elaionas was built on former wasteland off the Sacred Way, ancient Greece’s oldest road. It opened in 2015, at the height of the refugee crisis. But in the rush to house families ordered to leave Moria, the infamous holding centre on Lesbos, authorities have turned the facility’s football ground into a tent city that has become synonymous with desperation and despair.

“We are 30 families in these nylon tents and there is no electricity and it is very, very hot,” says Murat Shahi, a burly father of four, explaining how the new arrivals are forced to spend “every hour of every day” looking for respite from the sun. “They say ‘leave Moria’, they stop our cash card, but I have no work, I don’t speak Greek. How can I find a home?”

The former teacher lies awake at night wondering how he will feed and house his children. “In Afghanistan I’m a dead man. I made this journey for a better life. Moria was very bad but then they moved me to a place where I receive no breakfast, no lunch. Why? I’m human with feelings.”

Mobin Azimi, in the next tent, arrived with his wife and two daughters from Lesbos. Food is a problem because there is never enough. At night women try to cook over a fire of sticks on top of terracotta bricks. “In Moria we had electricity but here it is very difficult to cook. I can control my hunger but what do you say to a child who can’t?” the furniture maker asks.

The scenes in Elaionas are replicated at the Skaramangas and Schisto reception centres on the outskirts of the Greek capital. People are told to fend for themselves after being accepted for asylum.

“When you get a blue card [as a protected refugee] everything stops,” says Azimi, who has spent weeks scouring Athens for a flat to rent.

“Other people in Elaionas, who haven’t got asylum, live in containers with electricity and air-conditioning. It’s crazy but they are in a much better situation. In Moria there was a lot of fighting. Here there is peace but life is so difficult,” he says.

The plight of refugees forced to leave camps as the centre-right government tries to ease the pressures on a vastly overcrowded reception system has led to growing concern. Volunteers working with refugees speak of hunger and dehydration. Yet Greece currently chairs the Council of Europe, the EU’s leading human rights organisation.

Around 11,000 people who were granted asylum since entering Greece have been asked to leave managed accommodation in island camps, hotels and apartments under the Estia scheme run by the UN refugee agency.

Citing the need to free up space in migrant facilities, officials describe the exit strategy as the long overdue “shock” that will shake the system into action.

Families have ended up in the street in Athens, gathering under the mulberry trees in Victoria Square. Critics claim Greece’s problem-plagued migration system is simply not up to the job.

“The problem is there is no system to shock, it’s so disorganised, so dysfunctional, it’s like trying to reboot a broken PC,” says Lefteris Papagiannakis, the former vice-mayor of Athens who helped set up Elaionas. “So these poor people, who should have been integrated long ago, end up on the street, collateral damage in a system whose solution will be to move them from one camp to another before they are moved again.”

This summer, about 1,600 refugees have arrived in Athens from Lesbos, mainly Afghans.

Among those recently transferred from Victoria Square to Schisto with her husband and baby daughter is Somayeh Hashemi. “It’s very cramped. We are many families but they have put us in the cinema room and not in a tent,” she said through her husband, Saeed. “Now we are sleeping on the floor but we worry about the future. We don’t have a tax number or a bank account. We don’t speak the language. How will we find a home?”

Since Greece’s prime minister Kyriakos Mitsotakis assumed power on a tough law and order platform, integration “even as a word” had barely been mentioned, says Papagiannakis, who now works for the humanitarian organisation, Solidarity Now.

“The rationale would seem to be to get them out of the camps, out of the system and push them politely out of Greece because once they have papers they are free to travel abroad and, as we know, most never come back.”

Although the flow of arrivals has been reduced dramatically by reinforced land and sea border patrols, a surge is expected later this year when coronavirus restrictions are relaxed in Turkey.

The International Organization for Migration (IOM) concedes there are problems. “We are dealing with a system that got up and running late,” its mission chief, Gianluca Rocco, says. “All this time there have not been regular exits [from camps] and now we’re seeing big groups leaving all at once and that is creating challenges.”

Among the lucky few is Laila Mohammadi, from Kabul, who found a home “by chance and in minutes”. She had enough money to pay the deposit with the monthly cash instalments she, her mother and seven siblings had been given in Moria.

“I was out looking at this little house when the police came and put my mother and brothers and sisters on the bus for Elaionas,” says the 24–year-old. “My mother called and I went straight there. After 20 minutes completing documents the staff said ‘you can go’. I told them I had found a house with a little garden and it was our dream home.”

▻https://www.theguardian.com/global-development/2020/jul/23/how-can-i-find-a-home-promise-of-athens-turns-to-despair-for-refugees

En #2016

#Moria, Lesbos

Septembre 2016 —> Greece Refugee Camp Destroyed By Fire:

https://seenthis.net/local/cache-vignettes/L600xH400/2016-09-greeca7e-24947.jpg

–---------

#Moria, Lesbos

Novembre 2016 —> Une explosion et un #incendie, jeudi soir, au « Hot Spot » de #Moria, Lesbos:
▻https://seenthis.net/messages/545230

–--------

#Chios, camp #Souda

Novembre 2016 —> Far-right group attacks refugee camp on Greek island of #Chios:

https://seenthis.net/local/cache-vignettes/L564xH423/chios-attack2f47-f5168.jpg

En #2017

#Moria, #Lesbos

Juillet 2017 —> Nouvel incendie dans le camp de Lesbos, où les migrants sont à bout :

https://scd.observers.france24.com/files/imagecache/1024x576/article_images/19989551_491373884539422_6702798319434709208_n.jpg

#2019

#Moria, #Lesbos

Septembre 2019 —> Fire, clashes, one dead at crowded Greek migrant camp on Lesbos :

https://seenthis.net/local/cache-vignettes/L600xH338/this-was-not7fcc-f8ece.jpg

–-----

#Vathi, #Samos

Octobre 2019 —> Le Hot-Spot de Vathi à Samos a été évacué à cause d’un incendie :

https://seenthis.net/local/cache-vignettes/L600xH319/fotia_-_kytp95fd-8fba5.png

#2020

#Lesbos, #Moria

Mars 2020 —> Des habitants de l’île grecque de Lesbos incendient un centre d’accueil pour migrants inoccupé :
▻https://seenthis.net/messages/827607#message828440

–-----

#Chios, #Vial

Avril 2020 —> Fire wrecks Greek refugee camp after unrest over woman’s death :

https://seenthis.net/local/cache-vignettes/L600xH319/epeisodia_bic34f-10f49.jpg

–---

#Samos, #Vathi

Avril 2020 —> Fires destroy dozens of tents in Samos hotspot

https://seenthis.net/local/cache-vignettes/L600xH300/samosfirehot25e6-0784f.jpg

–--------

#Pella, #Grèce_continentale

#Grèce : Ils ont mis le #feu à un #hôtel qui hébergerait des réfugiés à #Pella :

https://seenthis.net/local/cache-vignettes/L600xH337/316488g-11jp5060-f3ec4.jpg

–-> pour la petite histoire, c’est notamment à Pella que les réfugiés sont des bras utiles pour l’#agriculture... les travailleurs saisonniers n’étant pas disponibles à cause de la #crise_sanitaire (#coronavirus #covid-19), ceci a causé une #crise_agricole... La Grèce a donc pensé de se tourner vers les réfugiés, notamment dans le cadre du programme « #Helios », piloté par l’#OIM (#IOM) :
#Grèce : On se tourne vers les réfugiés pour faire face à la #crise_agricole
►https://seenthis.net/messages/849500

–-----

Août 2020 : Moria, Lesbos

https://seenthis.net/local/cache-vignettes/L427xH700/4PyETvfpng-22cb3-8e58b.png

–—

Septembre 2020 : Moria, Lesbos

https://seenthis.net/local/cache-vignettes/L600xH319/moria-fire_034f8-c97ac.jpg

–—

Septembre 2020, #Samos :

https://seenthis.net/local/cache-vignettes/L600xH375/samos-thumb-59d7-e0082.jpg

#coronavirus #solidarité #migrants

Voir aussi la compile des effets délétères indirects de la pandémie :
►https://seenthis.net/messages/832147

Un camp de 1 000 lits pour les migrants sans abri a ouvert en Bosnie-Herzégovine, avec le soutien de l’OIM. La nouvelle installation, située dans la ville de #Bihac, au nord du pays, restera ouverte pendant toute la durée de la pandémie de COVID-19.

Lorsque le virus a fait son apparition dans le pays, le nombre de migrants n’ayant pas accès aux centres d’hébergement officiels était estimé à 2 500. La plupart d’entre eux occupaient des bâtiments abandonnés, sans aucune aide humanitaire, ni soins médicaux adéquats, pourtant vitaux en cette période de pandémie.

En réponse à une demande urgente des autorités, l’OIM est intervenue afin de réduire le risque pour les migrants et les communautés locales.

La première étape a consisté à augmenter la capacité d’un centre existant de 1 000 lits à #Sarajevo, la capitale, pour la porter à 2 400. Le nouveau camp à Bihac, qui a ouvert la semaine dernière, fournira - comme celui de Sarajevo - une aide humanitaire de base, comprenant un hébergement, de la nourriture, des mesures d’hygiène, des installations sanitaires et des soins médicaux.

Les migrants ont également accès au Wifi gratuit. Le site est géré conjointement par l’OIM et le Conseil danois pour les réfugiés, son partenaire pour l’assistance médicale.

Depuis janvier 2018, la Bosnie-Herzégovine est devenue une voie d’accès essentielle pour les migrants qui souhaitent rejoindre d’autres pays de l’Union européenne depuis la Grèce. Entre janvier 2018 et aujourd’hui, près de 60 000 migrants sont arrivés et l’on estime aujourd’hui à 8 000 le nombre de personnes toujours bloquées dans le pays, leurs déplacements étant fortement réduits en raison des mesures prises pour prévenir la propagation du virus COVID-19.

Le nouveau camp n’accueillera que des hommes célibataires, qui sont relocalisés par la police locale. À leur arrivée, ils recevront un kit d’hygiène et subiront un premier examen de dépistage de la COVID-19. Le site comporte des zones d’isolement dédiées où les nouveaux arrivants resteront pendant 14 jours, ainsi que des espaces de quarantaine où ceux qui présentent des symptômes du COVID-19 bénéficieront d’une surveillance médicale.

Peter Van der Auweraert, chef de mission de l’OIM, a observé que l’ouverture rapide du site « montre ce qui peut être réalisé lorsque les autorités locales, les donateurs et les organisations internationales travaillent main dans la main. C’est une étape cruciale vers l’inclusion des migrants dans la réponse à la COVID-19 en leur assurant l’accès à un dépistage et à des soins médicaux appropriés, en plus de l’aide humanitaire. »

Le site d’urgence a été construit de zéro avec le soutien financier de l’Union européenne et de l’USAID.

#OIM #IOM #Bosnie #coronavirus #SDF #sans-abri #sans-abrisme

#coronavirus #solidarité #migrants

Voir aussi la compile des effets délétères indirects de la pandémie :
►https://seenthis.net/messages/832147

[Traduit par Chiara Lauvergnac, via Migreurop] 

Migrants along the Route, permanent quarantine
April 27, 2020
Starting in March, as the coronavirus spread to Europe, some states located along the rear Balkan have implemented agreements that have affected not only the local population, but also and above all the migrant population living inside the transit and asylum seeker centers, set up and set up along the so-called Balkan route from 2016.
After 2015, the year of the “refugee crisis”, which saw almost one million people arrive in the European Union (of which more than 850 thousand passed through Greece), starting from March 2016 the Balkan route was officially declared closed, on the basis of the controversial Turkish-European agreement, which basically provides that Turkey - in exchange for € 6 billion paid by the EU and an acceleration in negotiations related to entry into Europe - handles almost 4 million asylum seekers who we are in its territory.

In fact, however, that agreement (actually a joint declaration between the parties involved) did not stop the flow of people on the move, but really slowed it down and made it more dangerous; it is estimated, in fact, that between 2016 and 2019 around 160 thousand people have passed through this migratory corridor.

Red-hot borders

The countries mainly affected by the presence of migrants in transit are Greece, Serbia and - starting from 2018 - Bosnia and Herzegovina, that became the bottleneck in the north-western area before entering Croatia and from there the Shengen countries, the destination which people aspire to, who are mainly from Afghanistan, Pakistan, Syria, Iran and Iraq.

Shortly before the pandemic took off globally, starting from the end of February, the Balkan Route had returned to the main newspapers and news sites, because Turkish President Recep Tayyp Erdogan announced he had opened the borders to migrants willing to reach Europe. What seemed only a threat became reality; within a few days at least 10,000 people reached the land border between Turkey and Greece and tried to push through the security cordons, finding a violent response, also with the support of the police and military personnel from other EU countries.
The incandescent situation on the border, which showed a scenario similar to that of 2015, with thousands of people in transit along the route, however, was abruptly interrupted with the arrival of the virus and the measures of closure of movement and the self-isolation put into practice by almost all states of the world.
The states located along the Balkan route have not only imposed restrictive measures on the local population, but have closed the migrant population inside the camps, deploying special forces to control their perimeters: no new person enters and no one excludes, in a permanent quarantine.
They take the road in the woods

In Greece there are an estimated 118,000 refugees and asylum seekers; about 20 thousand inhabitants in the 30 camps located on the continent, many residents in apartments or shelters and over 38 thousand are blocked in the official and informal camps on the islands of Lesvos, Chios, Samos and Kos.
In Serbia there are over 8,500 asylum seekers and migrants distributed in the 17 government-run centers within the country. During the month of March the police and army brought the people who lived in the squat on the outskirts of Belgrade and Šid into the camps, which are now overcrowded.
Finally, it is estimated that in Bosnia and Herzegovina there are about 5,500 people housed in 9 camps for reception, but that at least 2,000 live sleeping in abandoned buildings and factories or in makeshift tents and camps in the woods along the borders with Croatia. On April 17, the Council of Ministers of Bosnia and Herzegovina decided that every foreigner who does not have a valid identity document and a residence address registered at the foreign office of the municipality of competence, will be obligatorily taken to the reception centers, where he must reside without possibility to go out. For this reason, work has already started in the past weeks, in Lipa, in the canton of Una Sana, in the Bihac area, to set up a new temporary transit centre. The camp, consisting of large tents with bunk beds, sanitary containers and chemical toilets, was fortuitously desired by the municipality of Bihac to move the thousands of people who wander through streets and ruined buildings without food, running water, electricity and clothes. Transportation of migrants, escorted by local police, to the new centre managed by the the World Organization for Migrants and the Danish Refugee Council began peacefully from the morning of April 21. At the same time, dozens of people who do not want to live in the centres and remain stuck in quarantine indefinitely, have decided to take the road through the woods and try to go to Croatia or stay in the forests, waiting for anti-Covid measures to loosen in the various countries.
The concerns raised by the various non-governmental organizations and associations in all the contexts mentioned are the same: thecamps are overcrowded and do not allow to prevent the spread of the infection, in many centers the toilets and health facilities are insufficient, in some situations the water is not drinkable and basically it is impossible to keep your distance. People spend their days locked in structures in most cases dilapidated, forced to wait in long lines to receive meals and under the control of the police and the army (as in Serbia and Greece), which prevent attempts to flee the camps, or private surveillance companies in the camps in Bosnia ( managed by IOM, unlike Serbia and Greece, where they are under government management).
Of course, if it is already difficult for the local population to find disposable masks and gloves, for migrants in the camps it is almost impossible, to the point that both in Greece and Serbia, in some of the centers the migrants have begun to sew masks in cloth , for the population of the campss but also for the local population, supported by some organizations.
In all camps, organizations that do not deal with primary services, but for example with psycho-social interventions such as IPSIA/Caritas, have had to suspend or modify their activities and establish a rotating staff working mode, to preserve their operators.
Impossible distancing

Although cases of positive Covid19 people among migrants in the centers have not been officially recognized in Serbia and Bosnia and Herzegovina, the same cannot be said of Greece, where at least three outbreaks have erupted, the first in Ritsona, a former military base 70 kilometers from Athens, which houses over 3,000 people, the second in the Malakasa camp, where a positive case was found among the more than 1,600 residents, the third in southern Greece, in Kranidi, where 150 out of 497 people from a hostel hosting single parent families tested positive. In all cases the camps were placed in total isolation and quarantined for 14 days, and people are not allowed to leave their containers, rooms or tents. To prevent the phenomenon from exploding especially in contexts such as the islands, where the camps are overcrowded and the living conditions most miserable, the Greek government has disposed the movement of at least 2,300 people considered most vulnerable to the virus on the mainland, in apartments, hotels and other camps.
In general, the reactions of migrants to the measures that have been put in place have been similar in all places. First of all, there is the sincere concern of getting sick in the camps; people are aware that hygiene and social distancing measures are impossible to maintain. For example, the Bira, a camp in Bosnia and Herzegovina for single men and unaccompanied minors, which has an official capacity of 1,500 people, is home to more than 1,800 and not just 6 people live in one container, but at least twice as many. In places like this it is physically impossible to put in place all the necessary procedures to avoid contagion.
Another point that is particularly frustrating, especially in the camps in Serbia and Bosnia and Herzegovina, is the impossibility of physically leaving the centers. This means not being able to exercise any freedom of movement, not being able to go and buy goods and food, perhaps not necessary for survival, but of help to resist psychologically. It means not being able to go and collect the money that relatives send via Western Union and Money gram and obviously means not being able to try the game, the “game” to go on foot, alone or guided by traffickers, to the borders, to try to cross them.
.
The Caritas and Ipsia interventions

The frustration of getting stuck indefinitely is very high; in many of the camps brawls sometimes even very violent broke out, among the migrants themselves but also with the police and security forces in charge of the control of the centers. These incidents in Bosnia and Herzegovina occurred among unaccompanied minors from the Bira camp, in Velika Kladuša’s Miral, in Blažuj near Sarajevo. Same dynamics, with consequent heavy security intervention, in Krnja? A, Preševo ​​and Adaševci in Serbia.
Organizations engaged in migrant centers may have an important stress-relief role (support in situations of psychological pressure) in a context of such widespread frustrations and violence, but the organizations that manage the camps and local governments prefer an almost closed closure total, without understanding that it would be important to prevent the growth of further tensions.
Caritas and Ipsia Acli, partners of projects along the Balkan route since 2016, continue - as far as possible - their activities in Greece, Serbia and Bosnia. Local operators are spokespersons and witnesses to people’s needs; even though, following the health emergency, the young men and women in the Civil Service abroad had to return to their homeland in order not to get stuck, and this took away local forces and energies. The operators on the ground continue to support the migrant population along the Route. A small contribution, in a sea of ​​needs, but the sign of attention and proximity that must not be erased by the virus.

Silvia Maraone

Caritas Italiana - Migranti lungo la Rotta, quarantena permanente

Alizée Dauchy cite ce rapport du Rapporteur Spécial des Nations Unies sur les droits de l’homme des migrants, Felipe González Morales, lors de sa visite au Niger (1-8 octobre, 2018) , avec ce commentaire :

La criminalisation de la migration irrégulière est également constatée par le Rapporteur spécial sur les droits de l’homme des migrants lors de sa visite au Niger en octobre 2018

►https://www.ohchr.org/FR/NewsEvents/Pages/DisplayNews.aspx?NewsID=23698&LangID=F

Déjà signalé sur seenthis ici :
▻https://seenthis.net/messages/732948

#un_mot_de_plus #exodant

En fait, il faisait déjà partie du #vocabulaire pour décrire #migrants et #réfugiés :
►https://seenthis.net/messages/649379

@cdb_77 l’avait entendu là :
►http://seenthis.net/messages/414225

Mais on remonte ici à sa source...

Hundreds of migrants stuck in Niger amid #coronavirus pandemic

While countries across Africa have been closing their borders as part of efforts to contain the coronavirus pandemic, migrants and people on the move are paying a high price.

Over the past two weeks, hundreds of women, men and children have been stuck in Niger, a country that represents a traditional corridor of transit for seasonal labourers from West Africa heading to Libya or Algeria, as well as people hoping to move further to Europe across the Mediterranean Sea.

“We’re being overwhelmed by requests of support,” said Barbara Rijks, Niger director for the International Organization for Migration (IOM).

Deportations from Algeria to Niger have been a continuing trend since late 2016, with figures decreasing last year only to begin growing again from February onwards. The migrants, who were arrested during police roundups in Algeria’s coastal cities and forced to travel for days in overloaded trucks, were usually offered assistance by the IOM to return to their countries of origin.

But now amid the pandemic, they are forced to quarantine in tent facilities set up in the military border post of Assamaka, where temperatures touch 50 degrees Celsius (122 degrees Fahrenheit), or in the southern city of Arlit.

With borders closed all across West Africa, they risk being stuck in Niger much longer than they expected.

“We’re extremely worried,” said Abderahmane Maouli, the mayor of Arlit, a city that hosts one of the six IOM transit centres in Niger and a new facility for those that end their quarantine in Assamaka.

“Despite the border closure, we see that movements are continuing: People travel through minor routes to avoid border controls and reach Arlit without going through the quarantine, and this is a major public health issue for our community,” Maouli told Al Jazeera.

The deportation of more than 8,000 people by Algeria since January this year, he says, had already put local welfare services under strain.

https://www.aljazeera.com/mritems/Images/2020/4/8/d629a634216f4338a112fd5f95c11eec_18.jpg

Migrants receiving assistance in Madama, a military outpost close to the border between Niger and Libya [ Courtesy: IOM Niger]

An uncommon push-back operation happened also in late March at the border between Niger and Libya, where a convoy of travellers was intercepted and sent back in the middle of the desert, forcing the IOM to organise humanitarian assistance.

The quarantine of these groups and other travellers - in a makeshift camp set up in record time - fosters worries from both migrants and local communities in a country already standing at the bottom of the United Nations human development index and facing deadly seasonal outbreaks of malaria and measles. Some 1,400 doctors are operational in Niger, according to the government, serving a population of about 22 million.

“A first warning sign,” Rijks told Al Jazeera, “was the arrival of 767 people, half of which foreigners, at the border between Niger and Algeria, on March 19: From that moment on, we registered continuous arrivals and each one of these people needs to quarantine for 14 days.”

Later in March, a convoy of pick-up cars carrying 256 people was pushed-back by Libyan militiamen close to Tummo, a military outpost marking the frontier between Niger and Libya, some 900 kilometres (559 miles) northeast of Agadez, where their perilous desert crossing started.

Blocked in the garrison village of Madama, Nigeriens and migrants mostly from Nigeria, Ghana and Burkina Faso suffered the unmerciful Saharan heat for days before receiving humanitarian assistance by the IOM and Niger’s Civil Protection Department that organised their transfer to Agadez. Their drivers were arrested for breaching anti-smuggling rules.

https://www.aljazeera.com/mritems/Images/2020/4/8/2edfbf3b293642e9bf7633dbe2b859c7_18.jpg

The new quarantine center set up in Agadez by IOM, for people returning from Libya [Courtesy: IOM Niger]

In Agadez, a once-coveted tourist destination for Europeans willing to explore Saharan dunes, they were lodged in a tent facility set up by the IOM alongside the main sports arena, where football games have been temporarily suspended due to the coronavirus pandemic.

“It’s been a huge challenge, we had to boost our activities in less than one week, adopting hygienic measures in our six transit centres, that are already at full capacity, and opening up new structures to lodge people quarantining,” Rijks said.

Another 44 people were found at Assamaka in the night between April 4-5 and welcomed at IOM’s quarantine site, where Doctors Without Borders (Medecins Sans Frontieres, or MSF) and the International Federation of the Red Cross provide medical and psychosocial assistance.

’Humanitarian corridors’

IOM operations in Niger scaled up after the government enforced anti-smuggling measures in 2015, to prevent migrants from taking dangerous Saharan trails to Libya or Algeria.

In the span of a few years, the number of crossings reduced, from about 330,000 in 2016 to 100,000 in 2018, while hundreds of “passeurs” - the French word for smugglers and middlemen active in the transportation business - were jailed.

As a consequence, more and more people ended up being blocked in the country and turned to the organisation’s voluntary return programmes. From 2017 to early 2020, some 32,000 migrants returned home from Niger with IOM assistance.

“People were usually staying for a few weeks in transit centres, where we arranged travel documents with consulates, before going back to their country of origin, while now they’re stuck in our transit centres and this adds frustrations,” said Rijks.

She hopes that - despite border closures - governments in West Africa will agree soon on organising “humanitarian corridors to return their citizens from Niger”.

While Rijks noted that countries are willing to receive back their citizens, the closure of land and air transportation routes, coupled with the need to set up costly quarantine facilities for returnees on arrival, put more strain on an already fragile logistic organisation.

Currently, 2,371 people - mostly Nigerians, Guineans, Cameroonians and Malians - are lodged in the IOM’s six transit centres, Rijks said, while the size and number of new facilities set up to quarantine migrants are increasing by the day.

’Perfect storm’

Niger has confirmed 342 coronavirus cases and 11 deaths as of Thursday, with the vast majority of cases found in the capital, Niamey. The country has introduced a series of containment measures to slow the spread of COVID-19, the disease caused by the coronavirus, including the closure of international borders, a ban on gatherings and non-essential activities and a night curfew.

In addition to migrants on the move, humanitarian organisations are particularly concerned about the fate of 420,000 refugees and internally displaced Nigeriens who escaped violence by armed groups along the country’s borders with Nigeria, Chad, Mali and Burkina Faso. These people often live in crowded settlements, where physical distancing is a luxury.

“On top of displacement caused by jihadists, malnutrition risks and socio-economic vulnerability, COVID-19 represents the perfect storm for Niger,” said Alessandra Morelli, country director for the UN’s refugee agency (UNHCR), pointing also at the interruption of evacuation flights for refugees from Libyan detention centres who are temporarily hosted in Niger while awaiting opportunities to resettle to Europe or North America.

Morelli said the programme was launched in 2017 to offer “a vital lifeline” for the most vulnerable refugees detained in Libya.

“We took them out of prisons, brought them here by plane and assisted them in their asylum and resettlement claim.”

About 3,000 people have been evacuated to Niger so far and more than 2,300 resettled to Canada, Germany, Sweden, Netherlands, France and other countries.

All operations are currently suspended.

While the number of coronavirus cases grow by the day, with deepening worries over the effect of a severe outbreak in already fragile countries in the region, some refugees hosted in the reception centre of Hamdallaye started producing soap for local communities.

“It’s a sign of hope in the midst of this situation,” said Morelli, whose WhatsApp account blinks continuously with information on new displacements and violence along Niger’s sealed borders.

►https://www.aljazeera.com/news/2020/04/hundreds-migrants-stuck-niger-coronavirus-pandemic-200409131745319.html

@_kg_ j’ai créé un tag sur seenthis qui peut t’être utile : #expulsions_sud-sud

COVID-19 RESPONSE : NIGER
#IOM #return_migration #stranded_migrants
▻https://seenthis.net/messages/845788

#coronavirus #solidarité #Migrants

Voir compile des effets délétères indirects de la pandémie :
►https://seenthis.net/messages/832147

En #France...

https://i.imgur.com/YhD8ilJ.jpg

A #Bordeaux :
►https://seenthis.net/messages/837948

A #Marseille :
▻https://seenthis.net/messages/834243
#Rosiers

#Roms. « Ils vont mourir de #faim, pas du #coronavirus », s’alarment les associations
►https://seenthis.net/messages/840307

#Etudiants_confinés : « Certains confient ne pas avoir mangé depuis deux ou trois jours »
►https://seenthis.net/messages/843879

A #Clichy-sous-Bois, cette photo, terrible. Distribution d’#aide_alimentaire : 190 personnes la première fois, 490 la deuxième, 750 la troisième.
▻https://seenthis.net/messages/844788

Coronavirus : l’aide alimentaire confrontée à l’arrivée de nouveaux publics
►https://seenthis.net/messages/846221

À #Pantin, un réseau inédit de solidarité aide ceux qui ont faim
►https://seenthis.net/messages/850647
#Seine-Saint-Denis

Thierry Robert : « Nous arrivons à la fin des stocks alimentaires en Seine-Saint-Denis »
►https://seenthis.net/messages/856458

En #Inde

#Chaos and hunger amid India #coronavirus lockdown:
►https://seenthis.net/messages/836508

En #Italie

#Mafia distributes food to Italy’s struggling residents
▻https://seenthis.net/messages/841843

#UK / #Angleterre

UK hunger crisis: 1.5m people go whole day without food
►https://seenthis.net/messages/841846

En #Mauritanie

#Coronavirus : en #Mauritanie, le calvaire des exilés et réfugiés :
►https://seenthis.net/messages/845403

En #Grèce
... dans les #hotspots...
▻https://seenthis.net/messages/848116
#Moria #Lesbos

En #Suisse, à #Genève :
Le nouveau visage de la #pauvreté
►https://seenthis.net/messages/850334

En #Bosnie
Des demandeurs d’asile bloqués dans un camp de réfugiés géré par l’#IOM (#OIM) dénoncent avoir faim...

https://seenthis.net/local/cache-vignettes/L600xH438/1m9BXCtpng-ff8a5-99431.png

Au #Liban :

« Je veux rentrer au Soudan, je peux à peine manger à ma faim ! » :
▻https://seenthis.net/messages/859555#message863668

Greece quarantines Ritsona migrant camp after finding 20 corona cases

A migrant camp north of the Greek capital Athens has been placed under quarantine after 20 asylum seekers there tested positive for the novel coronavirus.

The developments occurred after a 19-year-old female migrant from the camp gave birth in hospital in Athens, where she was found to be infected. Authorities then conducted tests on a total of 63 people also staying at the government-run Ritsona camp outside Athens, deciding to place the facility under quarantine after nearly a third of the tests came back positive. Meanwhile, health officials will continue to conduct tests on residents of the camp.

The infections observed at Ritsona camp are now the first known cases among thousands of asylum seekers living across Greece, with most staying in overcrowded camps mainly on the Aegean islands. The Ritsona camp, however, is located on the Greek mainland, roughly 75 kilometers northeast of Athens, housing about 3,000 migrants.

https://scd.infomigrants.net/media/resize/my_image_big/89aa3369920fd14910408aeb35b4f9e8e92a6cf9.jpeg

Quarantine and isolation at Ritsona

The Greek migration ministry said that none of the confirmed cases at Ritsona had showed any symptoms thus far. However, in a bid to protect others, movement in and out of the Ritsona camp, will be restricted for at least 14 days; police forces will monitor the implementation of the measures.

According to the Reuters news agency, the camp has also created an isolation area for those coronavirus patients who might still develop symptoms.

’Ticking health bomb’

Greece recorded its first coronavirus case in late February, reporting more than 1,400 cases so far and 50 deaths. The country’s official population is 11 million. Compared to other EU countries at the forefront of the migration trend into Europe such as Italy and Spain, Greece has thus far kept its corona case numbers relatively low.

However, with more than 40,000 refugees and migrant presently stuck in refugee camps on the Greek islands alone, the Greek government has described the current situation as a “ticking health bomb.”

https://scd.infomigrants.net/media/resize/my_image_big/72ad7d62cc70c6c38c228380c5468669dbbf41bd.jpeg

Aid organisations stress that conditions in the overcrowded camps are inhumane, calling for migrants to be evacuated from the Greek islands. Greek Prime Minister Kyriakos Mitsotakis that Greece was ready to “protect” its islands, where no case has been recorded so far, while adding that he expects the EU to do more to help improve overall conditions in migrant camps and to assist relocate people to other EU countries.

“Thank God, we haven’t had a single case of Covid-19 on the island of Lesbos or any other island,” Mitsotakis told CNN. “The conditions are far from being ideal but I should also point out that Greece is dealing with this problem basically on its own. (…) We haven’t had as much support from the European Union as we want.”

►https://www.infomigrants.net/en/post/23826/greece-quarantines-ritsona-migrant-camp-after-finding-20-corona-cases

#camp_de_réfugiés #asile #migrations #Athènes #coronavirus

Greece quarantines camp after migrants test coronavirus positive

Greece has quarantined a migrant camp after 23 asylum seekers tested positive for the coronavirus, authorities said on Thursday, its first such facility to be hit since the outbreak of the disease.

Tests were conducted after a 19-year-old female migrant living in the camp in central Greece was found infected after giving birth at an Athens hospital last week. She was the first recorded case among thousands of asylum seekers living in overcrowded camps across Greece.

None of the confirmed cases showed any symptoms, the ministry said, adding that it was continuing its tests.

Authorities said 119 of 380 people on board a ferry which authorities said had been prevented from docking in Turkey and was now anchored off Athens, had tested positive for the virus.

Greece recorded its first coronavirus case at the end of February. It has reported 1,425 cases and 53 deaths, excluding the cases on the ferry.

It is the gateway to Europe for people fleeing conflicts and poverty in the Middle East and beyond, with more than a million passing through Greece during the migrant crisis of 2015-2016.

Any movement in and out of the once-open Ritsona camp, which is 75 km (45 miles) northeast of Athens and hosts hundreds of people, will be restricted for 14 days, the ministry said. Police would monitor movements.

The camp has an isolation area for coronavirus patients should the need arise, sources have said.

Aid agencies renewed their call for more concerted action at the European level to tackle the migration crisis.

“It is urgently needed to evacuate migrants out of the Greek islands to EU countries,” said Leila Bodeux, policy and advocacy officer for Caritas Europa, an aid agency.

EU Home Affairs Commissioner Ylva Johansson said it was a stark “warning signal” of what might happen if the virus spilled over into less organised facilities on the Greek islands.

“(This) may result in a massive humanitarian crisis. This is a danger both for refugees hosted in certain countries outside the EU and for those living in unbearable conditions on the Greek islands,” she said during a European Parliament debate conducted by video link.

More than 40,000 asylum-seekers are stuck in overcrowded refugee camps on the Greek islands, in conditions which the government itself has described as a “ticking health bomb”.

Prime Minister Kyriakos Mitsotakis has said Greece is ready to protect its islands, where no case has been recorded so far, but urged the EU to provide more help.

“The conditions are far from ideal but I should also point out that Greece is dealing with this problem basically on its own... We haven’t had as much support from the European Union as we wanted,” he told CNN.

▻https://www.reuters.com/article/us-health-coronavirus-greece-camp/greece-quarantines-camp-after-migrants-test-coronavirus-positive-idUSKBN21K

#coronavirus #solidarité #migrants

Voir compile des effets délétères indirects de la pandémie :
►https://seenthis.net/messages/832147

EU : Athens can handle Covid outbreak at Greek camp

The European Commission says Greece will be able to manage a Covid-19 outbreak at a refugee camp near Athens.

“I think they can manage,” Ylva Johansson, the European Commissioner for home affairs, told MEPs on Thursday (2 April).

The outbreak is linked to the Ritsona camp of some 2,700 people who are all now under quarantine.

At least 23 have been tested positive without showing any symptoms. Greek authorities had identified the first case after a woman from the camp gave birth at a hospital earlier this week.

“This development confirms the fact that this fast-moving virus does not discriminate and can affect both migrant and local communities,” Gianluca Rocco, who heads the International Organization for Migration (IOM) in Greece, said in a statement.

Another six cases linked to local residents have also been identified on the Greek islands.

Notis Mitarachi, Greece’s minister of migration and asylum, said there are no confirmed cases of the disease in any of the island refugee camps.

“We have only one affected camp, that is on the mainland, very close to Athens where 20 people have tested positive,” he said.

Over 40,000 migrants, refugees and asylum seekers are stuck on the islands. Of those, some 20,000 are in Moria, a camp on Lesbos island that is designed to house only 3,000.

It is unlikely conditions will improve any time soon with Mitarachi noting major changes will only take place before the year’s end. He said the construction of new camps on the mainland first have to be completed.

“We do not have rooms in the mainland,” he said, when pressed on why there have been no mass evacuations from the islands.

He placed some of the blame on the EU-Turkey deal, noting anyone transferred to the mainland cannot be returned to Turkey. Turkey has since the start of March refused to accept any returns given the coronavirus pandemic.

Despite the deal, Mitarachi noted 10,000 people had still been transferred to the mainland so far this year. He also insisted all measures are being taken to ensure the safety of the Greek island camp refugees.

In reality, Moria has one functioning faucet per 1,300 people. A lockdown also has been imposed, making any notions of social distancing impossible.

He said all new arrivals from Turkey are separated and kept away from the camps. Special health units will also be dispatched into the camps to test for cases, he said.

Mitarachi is demanding other EU states help take in people, to ease the pressure.

Eight EU states had in early March pledged to take in 1,600 unaccompanied minors. The Commission says it expects the first relocations to take place before Easter at the latest.
The money

Greece has also been earmarked some €700m of EU funds to help in the efforts.

The first €350m has already been divided up.

Around €190m will go to paying rental accommodation for 25,000 beds on the mainland and provide cash assistance to 90,000 people under the aegis of the UN refugee agency (UNHCR).

Another €100m will go to 31 camps run by the International Organization for Migration. Approximately €25m will go to help families and kids on the islands through the UNHCR.

And €35m is set to help relocate others out of the camps and into hotels.

The remaining €350m will go to building five new migrant centres (€220m), help pay for returns (€10m), support the Greek asylum service (€50m), enforce borders (€50m), and give an additional €10m each to Frontex and the EU’s asylum agency, Easo.

▻https://euobserver.com/coronavirus/147973

–-----

Avec ce commentaire de Marie Martin, reçu via la mailing-list Migreurop, le 03.04.2020 :

Des informations intéressantes issues de l’article de Nikolak Nielsen, paru dans EuObserver aujourd’hui sur les fonds de l’UE dédiés à l’accueil et aux transferts depuis les hotspots.

C’est assez paradoxal de voir la #Commissaire_européenne affirmer que le Grèce pourra gérer un éruption du Covid19, laissant presque penser à un esseulement de la Grèce.

En vérité, l’article indique, chiffres à l’appui, que plusieurs actions sont financées (700M euros dédiés dont 190M pour le UNHCR afin de payer des hébergements à hauteur de 25 000 lits sur la péninsule et de l’assistance financières à 90 000 personnes réfugiées).
Ces #financements s’ajoutent aux engagements début mars membres de relocaliser des mineurs isolés dans d’autres pays de l’UE (8 Etats membres).

Toutefois, si l’UE ne fait donc pas « rien », les limites habituelles au processus peuvent être invoquées avec raison : #aide_d'urgence qui va essentiellement au #HCR et à l’#OIM (100M pour l’OIM et les 31 camps qu’elle gère et 25M d’aide pour les familles et les enfants dispatchés sur les îles, via le UNHCR), 35M serviront à soutenir la relocalisation hors des camps dans des #hôtels.

Le reste des financements octroyés s’intègrent dans la logique de gestion des #hotspots :

350M euros serviront à construire 5 nouveaux centres
10M pour financer les retours
50M pour soutenir l’administration grecque dédiée à l’asile (sans précision s’il s’agit de soutien à l’aide juridique pour les demandeurs d’asile, d’aide en ressources humaines pour l’administration et l’examen des demandes, ou du soutien matériel dû dans le cadre de l’accueil des demandeurs d’asile)
10M pour #Frontex
10M pour #EASO

#retour #aide_au_retour #renvois #expulsions #argent #aide_financière #IOM

Comment l’#Europe contrôle ses frontières en #Tunisie ?
– article Inkyfada

►https://seenthis.net/messages/833041

#retour_volontaire #dépolitisation #neutralité_politique #IOM #UE #externalisation #injonction_à_l'immobilité #Camille_Cassarini

Témoignage de #Rajabu_Kilamuna de l’association #Migrants_sans_frontières, enfermé dans le centre de rétention d’#El_Wardiya

https://ftdes.net/wp-content/uploads/2020/04/WhatsApp-Image-2020-04-14-at-16.58.32-696x928.jpeg

CRIMINALISATION DE LA SOLIDARITE

Témoignage de Rajabu Kilamuna de l’association Migrants sans frontières, enfermé dans le centre de rétention d’El Wardiya

Rajabu est fondateur et coordinateur de l’association Migrants sans frontières. Migrants sans frontières est une association de défense des Droits de l’Homme, à caractère humanitaire, qui mène des activités en coopération avec divers partenaires (Tunisie terre d’asile, l’OIM, le HCR, le Conseil tunisien pour les réfugiés, l’Instance tunisienne de Lutte contre la Traite, l’Institut Arabe des Droits de l’homme, l’ALDA, M’nemti, l’Observatoire international des Droits de l’Homme, l’AESAT, Euromed droits …). L’association promeut la liberté de circulation des personnes et agit dans plusieurs domaines pour venir en aide aux personnes migrantes, entre autres : aide médicale, lutte contre l’exploitation au travail, soutien à des micro-projets pour encourager l’autonomisation des migrant.es, lutte contre la traite, soutien juridique aux personnes migrantes et informations concernant leurs droits en Tunisie, accompagnement de la demande d’asile, reconstitutions des liens familiaux, etc… Une partie importante de son travail concerne la défense des personnes migrantes arrêtées de manière arbitraire et/ou envoyées dans des centres de rétention tels que El Wardiya.

Wardiya est dans son appellation officielle un centre “de réception et d’orientation”, situé dans la banlieue de Tunis à Ben Arous dans l’enceinte du camp paramilitaire de la Garde Nationale où sont enfermées les personnes étrangères de différentes nationalités, majoritairement originaires d’Afrique subsaharienne et considérées comme étant en situation « irrégulière » sur le territoire tunisien. Les personnes étrangères sont généralement appréhendées à l’occasion d’arrestations arbitraires et au faciès. Une fois au centre de Wardiya, elles risquent l’expulsion à la frontière algérienne. La seule manière d’échapper à ce traitement pour les personnes étrangères est de régler leurs pénalités pour séjour irrégulier et de payer elles-mêmes leur billet d’avion pour rentrer dans leur pays d’origine. Si elles acceptent l’offre de retour « volontaire » de l’OIM, les pénalités sont annulées et le billet d’avion pris en charge par l’organisation.

Concernant ces personnes migrantes enfermées à El Wardia, le soutien apporté par Rajabu consistait principalement à les mettre en contact avec leurs ambassades, des avocat.e.s, des instances juridiques ou encore des organisations de défense des Droits de l’Homme. Il se chargeait également de faire pression sur le HCR pour que l’organisation examine les demandes d’asile déposées depuis le centre. Car dans la plupart des cas, les demandes ne sont examinées que si elles sont transmises par la Police des frontières, qui bien souvent, fait obstacle à ces demandes. Aussi le travail de Rajabu était-il indispensable pour que les potentiels demandeurs d’asile enfermés à El Wardiya puissent malgré tout avoir accès au HCR. Selon lui, il arrive fréquemment que des demandeurs d’asile soient expulsés sans aucun examen préalable de leur demande d’asile.

Impliqué dans la défense des personnes migrantes enfermées à EL Wardiya, en décembre 2019, Rajabu a assisté à une conférence organisée par le Forum tunisien des droits économiques et sociaux (FTDES), lors de laquelle ce sujet devait être évoqué. A cette occasion, la journaliste Amal El Mekki a pris la parole pour présenter les recherches qu’elles avaient menées sur le centre d’El Wardiya. Elle évoquait le statut juridique très flou de ce centre, les mauvaises conditions de rétention, les expulsions sauvages à la frontière algérienne et les pressions psychologiques pour que les migrants acceptent le retour « volontaire » de l’OIM. A la fin de la présentation de la journaliste, Rajabu était intervenu pour appuyer ses propos et présenter brièvement le travail de son association.

Le 14 février 2020, Rajabu a été arrêté par la Police de la frontière tunisienne, à proximité de son bureau. Cela fait maintenant deux mois qu’il est enfermé dans le centre d’El Wardiya et il n’a encore reçu aucun motif clair pouvant justifier son arrestation, n’a fait l’objet d’aucune plainte, n’a jamais été conduit au Parquet, ni devant le Procureur de la République. Migrant lui-même en Tunisie depuis 7 ans et demandeur d’asile, il est titulaire d’un titre de séjour provisoire et d’un permis de travail. Il déclare avoir toutes les autorisations nécessaires concernant les activités de son association.

D’après lui, une seule chose a pu motiver son arrestation : le fait qu’il constituait un témoin gênant et un potentiel obstacle au déroulement des expulsions sauvages depuis le centre d’El Wardiya. Ayant œuvré à la libération de nombreuses personnes (notamment en transmettant leur demande d’asile au HCR), il était selon lui vu comme étant un « bâton dans les roues » de l’administration. Dans le centre, les policiers l’accusent régulièrement d’être une menace à la sécurité nationale, sans lui préciser en quoi.

Lorsqu’il a été emmené dans le centre d’El Wardiya, Rajabu a immédiatement été isolé seul dans une chambre et privé de téléphone pour l’empêcher de communiquer avec l’extérieur. Alors qu’il est blessé au niveau de la colonne vertébrale, qu’il souffre d’hémorroïdes aiguës et a besoin de changer ses lunettes pharmaceutiques, la Police de la Frontière et la Garde Nationale lui interdisent depuis son arrivée l’accès à des soins à l’hôpital. Malgré les tentatives d’isolement, Rajabu a réussi à se procurer des téléphones auprès de ses camarades pour alerter les Organisations des Droits de l’Homme sur sa situation.

Rajabu est dans l’incertitude concernant son sort et en insécurité permanente. Depuis son arrivée dans le centre, il est régulièrement menacé d’expulsion. Il a répété plusieurs fois à la Police qu’il craignait des persécutions pour sa vie en cas de retour dans son pays d’origine en sa qualité de réfugié politique. La Police lui a alors dit qu’il n’avait qu’à aller dans un autre pays africain comme le Sénégal ou le Maroc.

Le 18 février 2020, il a tenté de déposer une demande d’asile depuis le centre d’El Wardiya, à laquelle il a joint les demandes de 23 autres personnes migrantes enfermées avec lui, qui n’avaient pas encore pu avoir accès au HCR jusqu’alors. Malgré cette demande de protection, la Police de la Frontière a expulsé 6 d’entre elles, de nationalité guinéenne, à la frontière algérienne (lesquelles ont ensuite été expulsées au Niger par les autorités algériennes). Avant même que Rajabu ait passé son entretien avec un officier de protection du HCR, les policiers sont allés chercher son passeport dans son bureau en vue de son expulsion. Après celle des personnes guinéennes, Rajabu a assisté à deux autres expulsions. La première concernait 9 personnes, qui toutes sont retournées en Tunisie avant d’être à nouveau arrêtées par la police tunisienne et reconduites à El Wardiya. La seconde expulsion concernait 5 personnes dont 4 mineurs, lesquels, suite à la médiatisation de leur situation et aux pressions de la société civile, ont pu finalement être libérés et reconduits à Tunis pour le dépôt d’une demande d’asile auprès du HCR.

Concernant les conditions dans le centre, Rajabu les décrit comme très difficiles. Ils sont environ 60 à y être enfermés dont 6 femmes. Les mesures préventives contre le COVID 19 ne sont pas respectées selon les normes de l’OMS. Les conditions sanitaires sont déplorables, avec seulement deux douches qui sont très sales. Ils reçoivent trois repas par jours mais les quantités sont insuffisantes et l’eau potable manque. Dans le réfectoire, il n’y a que 6 chaises pour tout le monde. Il n’y a qu’une prise de courant pour recharger les téléphones de l’ensemble des personnes enfermées.

Depuis le lundi 6 avril, les personnes détenues à Wardiya sont en lutte. Certaines ont commencé une grève de la faim pour protester contre leur situation, ne buvant qu’un peu d’eau sucrée et salée. Depuis le jeudi 10 avril, ces personnes, ne recevant aucune suite favorable à leurs doléances, refusent de se laisser parquer dans les dortoirs la nuit (dont les portes sont fermées par des barres métalliques avec cadenas et sans lumière à l’intérieur) et ont sorti tous les matelas dehors. L’administration du centre a alors dressé une liste des contestataires et depuis le début du mouvement, leur fait subir diverses pressions.

Rajabu a réussi à alerter plusieurs organisations sur sa situation, notamment le FTDES, Amnesty International, l’Organisation M’nemti, l’Observatoire International des Droits de l’homme, le Haut-commissariat des Nations-Unies aux Droits de l’Homme, la Ligue Tunisienne des Droits de l’homme, l’Organisation mondiale contre la torture… Il est également soutenu par des personnalités politiques, des avocat.es, divers médias ainsi que des journalistes indépendant.e.s. En revanche, aucun de ses partenaires n’ont répondu à ses appels à l’aide (OIM, ALDA, Tunisie terre d’asile, EUROMED…).

Alors que pendant des années, il s’en est fait le défenseur et le porte-parole, le sort qu’il subit actuellement est celui de toutes les personnes en exil qui se heurtent à la violence des politiques migratoires !

La criminalisation de ses activités solidaires avec les personnes migrantes et les tentatives de réduction au silence dont il fait l’objet sont inacceptables !

Stop à la criminalisation de la solidarité et à l’enferment des migrant.es !

►https://ftdes.net/temoignage-de-rajabu-kilamuna-de-lassociation-migrants-sans-frontieres-enferm

#Tunisia #Tunis #FTDES #migration #asylum #detention #expulsion #el-Ouardia #IOM #HCR